GroenZwart
Skool
Het doet een beetje denken aan de forten van de Hollandse Waterlinie. Onneembare verdedigingswerken waar je vroeger je best moest doen om ook maar een beetje in de buurt te komen, laat staan om binnen te geraken. Nu is de nieuwe Skool in Den Burg absoluut niet gebouwd om mensen buiten de deur te houden, maar de afgelopen week leek het gebouw toch een beetje een 'onneembare vesting' te worden. Of wellicht beter gezegd 'de Burcht' in plaats van 'de Skool'...
Sinds donderdag zijn gelukkig al vier van de zeven ingangen van het nieuwe gebouw in gebruik, maar op de allereerste schooldag op woensdag 11 mei moesten alle kinderen (en leerkrachten) door één ingang naar binnen en dan is het een uitdaging om een paar honderd kinderen naar binnen dan wel naar buiten te krijgen. Het schoolplein is nog niet klaar, waardoor niet alle ingangen gebruikt kunnen worden. Daar is de afgelopen anderhalf week al heel veel over gezegd door ouders en het is een gedane zaak die ook geen keer neemt. Zeggen dat er 'lering uit de situatie moet worden getrokken' heeft ook weinig zin; als het goed is, wordt er in ieder geval de komende decennia niet nog een keer een nieuw gebouw voor vijf basisscholen tegelijk gebouwd.
Voor de kinderen, leerkrachten en de vijf basisscholen in het algemeen is het wel te hopen dat de Skool als 'onneembare vesting' echt van tijdelijke aard is en ook snel weer kan worden vergeten. Er staat immers een mooi nieuw gebouw met een mooie toekomst voor het basisonderwijs op Texel in het vooruitzicht en de kinderen zijn de afgelopen tijd door hun juffen en meesters goed voorbereid op de verhuizing naar het nieuwe gebouw (inclusief het afscheid van de oude lokalen en de oude school). Dan is het geen florissante start om op de eerste schooldag opeens verloren te raken in de drukte bij één ingang van dat toch al grote schoolgebouw. Zeker niet in combinatie met de diverse verkeersstromen die sinds 11 mei naar de Skool op gang zijn gekomen.
Voor de ouders is het eveneens te hopen dat de perikelen snel tot het verleden behoren, dat de verkeersdrukte rond de nieuwe gebouw betijt en in goede banen komt. Dat alles nu in een opstartfase zit en niet meteen soepel verloopt, is een gegeven dat de meeste mensen ongetwijfeld begrijpen en ook zullen accepteren. Het wordt echter een ander verhaal als de Skool (en bijbehorende omgeving) over bij wijze van spreken een maand nog steeds als 'onneembare vesting' aanvoelt. Dan beklijft en blijft het gevoel dat er iets niet in de haak is en zo'n gevoel is dan nog zeer lastig weg te krijgen.
Bovenstaande klinkt uiteraard als een open deur, maar een paar maanden geleden zou het ook als een open deur hebben geklonken dat het prettig is als een nieuw schoolgebouw en het omliggende schoolplein tegelijkertijd klaar zijn. Zie intussen de praktijk. Voor de vijf basisscholen, de kinderen, de leerkrachten en de ouders is het daarom te hopen dat het bereiken en betreden van de school snel in rustiger vaarwater is, zodat naar school gaan weer een gewone dagelijks routine wordt. En inderdaad: dan worden in deze situatie 'open deuren' wel op prijs gesteld.