Verkoper draait niet automatisch op voor schade verborgen gebrek
De ontdekking van een verborgen gebrek in een aangekochte woning, wil niet automatisch zeggen dat de schade kan worden verhaald op de verkoper, leert dit voorbeeld met een haperende cv-ketel.
De verkoper heeft een informatieplicht. Hij dient vooraf aan koper kenbaar te maken welke gebreken er in/aan de woning zijn. Gebreken die hem niet bekend zijn, en waarvan koper nadien niet kan aantonen dat verkoper ervan wist of geweten kon hebben, vallen hier dus buiten.
Dit betekent dat de koper moet aantonen dat verkoper wél van het gebrek wist of geweten kon hebben. Indien verkoper de woning niet (of langere tijd niet) zelf heeft bewoond dan wordt het al lastiger. Feitelijk bedoelt de wetgever dus eigenaar/bewoner.
Soms is het aantonen redelijk eenvoudig. Voorbeeld: een week na overdracht stopt de al wat oudere cv-ketel ermee. Verkoper zegt van geen gebrek of anderszins te weten. De koper onderzoekt welk bedrijf altijd de service aan de ketel verleende en neemt contact op.
Dan zijn er twee mogelijkheden. Of bij het bedrijf ziet men in de geschiedenis van de ketel dat ie altijd keurig in het onderhoud zat en er de laatste jaren geen bijzonderheden waren, óf koper krijgt te horen dat verkoper er de laatste tijd al meerdere malen op gewezen is dat de ketel op z’n laatste benen loopt en eigenlijk hard aan vervanging toe is.
In het eerste geval (en ook dat gebeurt soms) is het een typisch geval van pech voor koper, want verkoper wist niet van een gebrek, dus kan dat ook niet melden.
In het tweede geval blijkt dat de koper kan aantonen dat verkoper ervan wist dat de ketel aan vervanging toe was. De verkoper is dus tekort geschoten in zijn wettelijke informatieplicht (vergeten of gejokt).
Vervolgens kan de koper met die informatie een beroep doen op zijn verhaalrecht. Denk bijvoorbeeld ook aan optredende lekkages in/aan de woning of verstoppingen.