Bevlogen dienst Gor
Het was voor hem prettig terug te zijn op Texel; Gor Khatchikyan gaf zondagochtend een preekbeurt bij de Baptistengemeente in Den Burg waar hij zelf als tiener werd gevormd. De zaal zat vol Texelaars die hem ook graag weer wilden zien.
Gor Khatchikyan, die van 1999 tot 2005 op Texel woonde, hield een bevlogen en openhartige preek waarin hij vertelde hoe de kracht van het geloof hem op moeilijke momenten in zijn leven overeind had gehouden en hoe het geloof hem heeft gebracht waar hij nu is. Een van die moeilijke momenten was toen hij - na het vertrek van het eiland - zijn studie Geneeskunde in Amsterdam voortijdig in het water zag vallen omdat hij formeel nog een uitgeprocedeerde asielzoeker was. Op het moment dat de wanhoop het grootst was, kwamen voor hem de bijeenkomsten en verschillende Bijbellezingen bij de Baptistengemeente samen, evenals een briefje met de Bijbeltekst 'wees niet bang' dat hij als tiener ooit kreeg van de leiding van Solid Friends, een jongerenorganisatie binnen de Baptistengemeente. Het leidde ertoe dat hij doorging, via een handigheidje alsnog een stageadres vond op het eiland en zijn studie kon afronden.
Tegenwoordig is hij arts op de spoedeisende hulp van het St Antonius Ziekenhuis in Utrecht en Nieuwegein. Landelijk is hij bekend als arts die sinds het uitbreken van de coronacrisis regelmatig op televisie was om te duiden wat het virus allemaal teweeg heeft gebracht. Gor vertelde zondagochtend in Eben Haezer in de Julianastraat in Den Burg hoe het geloof hem hier ook had geleid om zich in te spannen om de pandemie te bestrijden.
Gor vertelde ook over een veelbepalende ontmoeting op de spoedeisende hulp met een man die 's avonds dronken was binnengebracht en helemaal niet op de afdeling thuishoorde. Een innerlijke stem zei hem de onbekende man niet zomaar los te laten, waarna hij besloot hem na zijn dienst thuis te brengen. Dat leidde 's nachts in de auto tot een diepgaand gesprek waarbij bleek dat de man contact met vrouw en kinderen was kwijtgeraakt en was gaan drinken om aan zijn problemen te ontsnappen. Het lukte Gor om tijdens de nachtelijke autorit echt met hem in contact te komen en om samen te bidden. Hulp die hij vroeger van anderen had gekregen, had hij nu zelf als mens ook weer aan een ander kunnen geven.
De jeugd die zondagochtend bij de dienst was, kreeg van Gor het advies om deel te nemen aan bijeenkomsten en Bijbellezingen in de kerk; het had hem geleerd dat ze er op moeilijke momenten echt veel aan hebben om keuzes te maken en om verder te kunnen.