De kant langs
Gespreksstof
“Elke ondernemer die ik spreek begint er over”, sprak een bekende. Waarover? “Over dat ze geen personeel kunnen krijgen. Nou ja, niet genoeg in ieder geval.' Hij had gelijk. Zelf heb ik ook al menig uitbater van een horecazaak, strandbedrijf of andere onderneming gesproken die het probleem aankaartte.
Want zo werkt dat hier op het eiland. Als je met iemand afspreekt voor een bepaald onderwerp of gebeurtenis, dan praat je vaak eerst ergens anders over. Voor Texelaars een soort ongeschreven regel, maar niet voor iedereen. Ooit hadden we een jaartje iemand aan het werk uit het oosten van het land, vers van de School van Journalistiek. We gingen samen op afspraak naar de firma RAB, het onderwerp is me even ontschoten.
We zaten amper aan tafel met de “Rabbianen”, toen ze meteen haar notitieblok en pen tevoorschijn haalde om de heren aan een kruisverhoor te onderwerpen. Die keken haar verrast aan en toen mij. Alsof ze wilden zeggen: “Wat gebeurt hier?” Maar ze was niet te stoppen, binnen een half uur stonden we weer buiten, met wat zo ongeveer het kortste interview ooit was. Ik gaf haar het advies het volgende keer wat relaxter aan te pakken. “Eerst even ontdooien, dat werkt beter.”
Voorheen wilde dat soort inleidende gesprekjes nog wel eens gaan over dat er zo weinig toeristen waren. Bijvoorbeeld in de aanloop naar het seizoen. Dat hoor ik tegenwoordig weinig meer. Corona was ook lange tijd hét onderwerp. Da’s gelukkig voorbij. Nu dus vooral de personeelsperikelen.
Het manifesteert zich in allerlei sectoren, al verschilt het per bedrijf. Voor corona hoorde je er ook over, maar nu lijkt het geëxplodeerd. Met name de horeca heeft er veel last van. Met onder meer als gevolg dat ondernemers een deel van hun zaak of terras afsluiten of sommige dagen in de week. Een rare gewaarwording.
Over de oorzaak is al veel gezegd. Ik sprak er met een ondernemer over. Door corona en de gedwongen sluiting van zaken zijn medewerkers ander werk gaan doen. Wat dan? Bijvoorbeeld bij de GGD of pakketbezorger. Begrijpelijk, maar ik lees ook dat de GGD weer afschaalt en dat de onlinebestellingen afnemen. Dan is daar ook minder werk, dus…
Andere oorzaken die ik tegenkwam: toenemende vergrijzing, studenten kunnen zoveel geld lenen via de studiefinanciering, dat ze het niet meer nodig vinden om zelf een bijbaan te nemen, dames die er een B&B bij nemen. In plaats van dat ze zelf als schoonmaker aan de slag gaan, bellen ze nu een schoonmaakbedrijf. Of zijn er teveel bedrijven gekomen?
Als je dan toch medewerkers hebt gevonden, dan doet zich niet zelden nóg een probleem voor: woonruimte. Waar vind je dat? Nóg zo'n gespreksonderwerp. Er zijn ondernemers die een logiesbedrijf of pand kopen of huren om personeel te huisvesten. Afijn, ook op dit vlak volop creativiteit. Of je zorgt gewoon dat Texelaars graag bij je willen werken. Maar misschien is dat te makkelijk gedacht.
Meer gasten, meer bedrijven, meer medewerkers, meer huizen, meer... Waar moet dat eindigen? Misschien een grensverleggen Texel-arrangement, zoiets als waarmee bouwmarkten al jaren aan de weg timmeren: Doe-het-zelf.
Gerard