Tom van der Loo.
Tom van der Loo. Foto: Jeroen van Hattum

Vakantiepark bruist aan alle kanten

Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?

Mijn naam is Tom van der Loo, man van Bregje en samen zijn wij ouders van Iris en Matthijs. Ik ben opgegroeid in het midden van het land; Nieuwegein, Vianen, later IJsselstein en als laatst Maarn. In deze laatste plaats zijn ook onze kinderen geboren.

Na de basisschool, heb ik de HAVO gevolgd en daarna heb ik in Amsterdam gestudeerd. Eerste accountancy en daarna bedrijfseconomie. In de tijd om mijn diploma te halen, heb ik mijn kwaliteiten in deze richtingen kunnen ontdekken om deze later in de praktijk te willen brengen. 


Wat voor werk doe je bij De Krim?

Bij De Krim werk ik als controller op de financiële afdeling. Ik omschreef het in de sollicitatiegesprekken dat alles wat ik in mijn vorige werkervaringen heb opgedaan, samenkomt in deze functie, maar dan ook nog op een fantastische plek in het land en midden in de operatie. 

Met een euro op het eiland kan je minder, dan aan de overkant

Mijn werkzaamheden zijn momenteel nog projectmatig, waarbij de concentratie ligt op het effectiever inrichten van de administratie. Hierdoor kan er efficiënter worden gewerkt en inzichten kunnen op een gemakkelijke en eenduidige wijze worden gepresenteerd aan belanghebbenden. 


Wat voor werk heb je eerder gedaan?

Na het behalen van mijn diploma heb ik, als werknemer en als zelfstandige, verschillende projecten succesvol mogen afronden voor bedrijven van diverse grootte. De aard van de werkzaamheden was altijd een mix tussen uitvoering, controle en rapportage van financieel georiënteerde feiten.


Wat is het mooie aan werken op een vakantiepark?

Het kantoor vanwaar ik mijn werkzaamheden verricht kijkt uit op het centrale plein van Vakantiepark De Krim in De Cocksdorp. Van daaruit begeven gasten zich naar de gewenste locatie en komen daar ook weer van terug. Het geeft enorme voldoening om te zien hoe gasten zich verheugen en diezelfde gasten voldaan zien terugkomen. “Het bruist aan alle kant”, zoals ik altijd zong met mijn schoonvader in het stadion van FC Utrecht, maar dan nu op het vakantiepark. 


Wat doe je zoal in je vrije tijd?

In mijn vrije tijd probeer ik zoveel mogelijk buiten te zijn. We wonen nu in De Koog, op nog geen paar minuten lopen of fietsen naar het strand. Ik kan er enorm van genieten hoe de zon van kleur verandert aan het einde van de dag. 

Daarboven is een van de waardevolste tijd gaande, namelijk het opgroeien en ontwikkelen van onze kinderen. Geen dag hetzelfde, altijd in de weer omwille van wat er ontdekt kan worden.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?

De mensen op Texel zijn zeer divers, uiteraard de Texelaar, iemand van de overkant of een huizenbezitter, ieder met een eigen missie, maar we zijn er voor het grootste deel voor de gast, voor de eilander of om het eiland, nog meer, op de kaart te zetten.


Wat zou er op Texel vooral moeten blijven zoals het is? 

Ik fiets dagelijks naar mijn werk vanuit De Koog naar De Cocksdorp, door een heel mooi stukje Texel. Flora en fauna in optima forma, dit zou wat mij betreft te allen tijde onaangeroerd moeten blijven, waardoor iedereen, eilander of gast, hiervan kan genieten, het hele jaar door.


Wat zou er op Texel anders mogen?

Texel is en zal altijd een vakantiebestemming blijven. De gast is koning, maar als eilanders worden wij als gasten gezien als het gaat om prijs en maatvoering, dat is aan de overkant niet anders, maar met een verdiende euro op het eiland kan je minder dan aan de overkant. Een ingewikkelde kwestie, maar dit zou voor eilanders anders mogen. 


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Doordat ik een groot deel van mijn tijd besteed op De Krim en de tijd nog kort is dat ik hier verblijf, kan ik nog niet iemand persoonlijk aanwijzen als degene die een grote pluim verdient.


Hoe heb je de coronatijd beleefd?

De coronatijd begon op het moment dat mijn laatste opdracht als zelfstandige was geëindigd en ik een nieuwe uitdaging aan was gegaan. Daarnaast kregen de kinderen thuisonderwijs. Die combinatie paste mij niet geheel en daarom heb ik mij uiteindelijk, samen met mijn partner, gestort op het geven van thuisonderwijs. De volgende stap was dat ik mij weer wilde verbinden aan een écht leuk bedrijf waarin ik mijn kwaliteiten ten volste kon benutten. De zoektocht naar dat bedrijf speelde zich dus ook af in coronatijd, met als uitkomst dat ik dat bedrijf heb gevonden, wat uiteindelijk de springplank was voor de overstap naar De Krim.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Toerisme werkt als een magneet. Iets heeft dat aantrekt, maar tegelijk ook weer kan afstoten. Neem Texel, alleen al het gegeven dat Texel een eiland is, dat trekt mij van nature al aan. Als de beleving, natuur, accommodatie, faciliteiten en andere factoren als bijvoorbeeld het weer op het moment dat iemand daar is, dan wordt die positieve ervaring gedeeld met anderen en komt dat ten goede van Texel. Andersom werkt het net zo; als de geboekte accommodatie met de beloofde faciliteiten niet aan de verwachting voldoen, dan zou een gast niet snel nog eens terugkomen, laat staan dit als een positieve ervaring delen. Als dan ook het weer tegenvalt dan werkt dit afstotend, hoe mooi de natuur dan ook kan zijn. 


Wat doe je over vijf jaar? 

Over vijf jaar? Na de vele gebeurtenissen die zich in mijn leven hebben afgespeeld, ben ik mij er meer bewust van geworden dat ik meer in het nu wil leven. Dat gaat mij inmiddels aardig af, maar een uitdaging is het nog steeds. Om dan iets te schrijven wat ik over vijf jaar doe, dan doe ik dan wat ik doe, verbonden met wie ik dan ben, waar ik dan ben en waar ik op dat moment voor leef. 


Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien? 

In de volgende editie lees ik graag het verhaal van Lauri Brons