Kombochten, bruggen en schans
Vele handen maken licht werk. Dat bleek maar weer eens op de onderhoudsdag voor het Texelse mountainbikepad. Liefst 26 vrijwilligers hielpen mee om een kwetsbaar deel in de route door de Dennen zomerproef te maken en te verbeteren.
Mountainbiken is populair, met name tijdens corona hebben velen de sport ontdekt. Texelaars, maar ook steeds meer toeristen weten de MTB-route te vinden. Zeker nadat die enkele jaren geleden fors is uitgebreid en zich nu nagenoeg over het hele eiland uitstrekt. Naar schatting tweederde van de gebruikers zijn niet-Texelaars.
Het pad, waarvan de eerste route door de Dennen in 1995 is aangelegd, heeft het zwaar te verduren. Dat heeft meerdere redenen. Het pad wordt steeds intensiever gebruikt. Met name bochten worden uitgereden, zeker op plekken waar het wat natter is en het water niet kan weglopen. Bijkomend probleem is dat veel mtb’ers om de plassen in het traject heen rijden, waardoor en er langs het traject smokkelpaadjes ontstaan en het pad wordt uitgereden. Dit terwijl in de zomer de kwetsbare toplaag wordt stuk gereden waardoor de mtb’ers door het mulle zand moeten ploeteren
Belangrijk aspect is de sportieve beleving. Er zijn de laatste jaren her en der in het land nieuwe mountainbikepaden aangelegd. Voorzien van kombochten, springschansjes, bruggetjes etc. zijn dat uitdagende trajecten voor de fietscrossers. Op Texel ontbraken die, waardoor menig mtb’er het pad wat minder spannend vond en anderen de verleiding om vertier buiten het mtb-pad te zoeken niet konden weerstaan.
Genoeg redenen om grondig met het pad aan de slag te gaan. Dat ging een stuk verder dan het normale onderhoud, snoeien en andere reguliere klussen. Een groepje vrijwilligers stak de handen op meerdere zaterdagen stevig uit de mouwen om het te verbeteren. Zoals aan het tracé langs de Rommelpot. Door vernatting van de natuur en de drijfnatte herfst en winter was het plaatselijk zó nat geworden dat dit pad moest worden afgesloten. De vrijwilligers bouwden op zaterdagen een lange houten brug over de natte delen. Verderop gebeurde dat ook langs de Jan Ayeweg en de Natte Vlakweg. Bijzonder huzarenstukje is de brug over een zompig traject langs de Californiëweg. Een “prutbak” van liefst 17 meter. De houten brug daarover volgt het traject en vormt zo een extra uitdaging in het pad.
Vorige week zaterdag was het pad langs de Rozendijk tussen de Fazantenlaan en de Richelweg aan de beurt. Hier geen bruggen, maar werden kwetsbare delen in het pad met grond en plagsel elders uit de duinen verbeterd. Uitgereden stukken werden opgehoogd en er werden grondwallen opgeworpen, met als resultaat mooi rondlopende kombochten waarin de rijders snelheid kunnen houden. Op meerdere plekken in het parcours zijn ook bulten, wasborden en schansjes gemaakt om de beleving te verhogen. En zo zijn ook andere trajecten van het circa 40 kilometer lange traject door het Nationaal Park verbeterd, opgehoogd en aantrekkelijker gemaakt. Met als resultaat een droger, aantrekkelijker en uitdagender pad. Met nadrukkelijk ook als doel dat mountainbikers op het mtb-pad blijven en andere paden mijden.
Bij die werkzaamheden werd dankbaar gebruik gemaakt van een beschikbaar gestelde machines. Zoals een shovel van Tatenhove, minikranen van René Hoep en Kees Hin en rupskruiwagens van Frans Prins en Dirk Roeper. Voor gemaakte kosten stelde Wielervereniging Texel budget beschikbaar.
Daarmee is al het werk nog niet gedaan. Naast de route door Waalenburg staat de route in het noorden van het eiland ook op het wensenlijstje om te worden aangepakt. Bedoeling is ook om de bruggen op termijn te vervangen door die van duurzaam (hard)hout. Een stevige investering, de bekostiging is inmiddels onderwerp van gesprek.
De vrijwilligersgroep MTB Route Texel is op zoek naar extra handjes. Wie de route een warm hart toedraagt kan zich aanmelden via e-mail: mtbroute@wstexel.nl of via facebook MTB route Texel. Ze kunnen jouw hulp goed gebruiken.
Gerard Timmerman
