Joop Hendriks, sinds kort uitbater van dorpshuis 't Skiltje in Oudeschild.
Joop Hendriks, sinds kort uitbater van dorpshuis 't Skiltje in Oudeschild. Foto: Gerard Timmerman

Deel uitmaken van samenleving

“Veel mensen uit Oudeschild hebben een maritieme achtergrond. Dat spreekt mij aan”, zegt Joop Hendriks. De nieuwe uitbater van de dorpshuis ’t Skiltje komt uit Rotterdam en heeft in zijn jonge jaren op de wilde vaart gezeten.

In het dorpshuis komt hij vissers tegen en ook mensen die net als hij op koopvaardijschepen hebben gevaren. “Ik kom hier mensen tegen die net als ik vroeger ook bij Nedlloyd hebben gevaren. Daar is veel herkenning, het voelt als ons kent ons. Men is recht door zee. Het geeft mij een oud gevoel van samenhorigheid die ik destijds ook heb ervaren” Hij geniet van de saamhorigheid.

Een Hoornder in het dorpshuis van Oudeschild, oftewel een Stienepikker in Skil. Dat vraagt om uitleg. “Vorig jaar vroeg Ruud Boom (de vorige beheerder met wie hij bevriend raakte) of ik het dorpshuis een maandje van hem wilde overnemen. Zo ben ik er in gerold en heb ik de sfeer kunnen proeven en de mensen leren kennen. Het beviel goed. Toen hij vertelde dat hij wilde stoppen en vroeg of het wat voor mij was, hoefde ik niet lang na te denken. Wat mij aanspreekt is om deel uit te maken van de Texelse samenleving.”

Terug naar zijn tijd op de wilde vaart. “Als jongen wilde ik een ambacht leren. Het werd brood- en banketbakker. Ik monsterde aan op de grote vaart, toen de wilde vaart. Containerschepen bestonden in die tijd nog niet, alles was stukgoed. Het ruim zat vol dozen met apparatuur, van Sony, Akai en andere stukgoederen. We voeren met een man of vijftig, zestig aan boord. Veel matrozen, stouwers, oliemannen, bedienders, wasbaas (onder) officieren, een heel bedrijf. We waren vaak een half jaar van huis. In die tijd was het Suezkanaal nog dicht. We voeren om de Kaap heen naar het Verre Oosten. Toen na de Zesdaagse Oorlog alle scheepswrakken waren opgeruimd, waren we een van de eersten die weer door het kanaal voeren.”

“Ik ben al op mijn zeventiende gaan varen. Het was een enerverende tijd. Na een jaar of vijf had ik veel van wereld de gezien en vaak spannende dingen meegemaakt. Maar het avontuurlijke trok me niet meer zo. Ik ging studeren aan de Sociale Academie in Nijmegen. Ik heb daarna gewerkt in inrichtingen en internaten, met moeilijk opvoedbare jongeren. Ik begon als groepsleider en werd later leidinggevende. Daarna heb ik een HBO-opleiding Maatschappelijk Werk gedaan. Ik combineerde dat met het huishouden en de zorg voor de kinderen thuis. Zo kon mijn vrouw (Dymphne Joosten, de tandarts) haar praktijk runnen.”

“Vóór we naar Texel verhuisden werkte ik in een forensische polikliniek in Dordrecht. Ik was daar maatschappelijk werker en behandelde zoals dat heet mensen in een justitieel kader. Mensen die in aanraking gekomen zijn met politie en justitie vanwege strafbare feiten zoals mishandeling van partner, incest, verkrachting en geweldpleging, zedendelinquenten, drugsproblematiek, etc. Mijn behandeling was er op gericht dat ze hun agressie, impulsen leerden kennen en deze leren te reguleren. Soms was het best spannend. Tegen de tijd dat wij uit Rotterdam vertrokken had ik genoeg van dit soort spanning gehad.”

Tijdens een winterse vakantie op Texel brak tijdens een wandeling de zon door en scheen over de heide bij paal 21. “Dat was een machtig gezicht.” Daar ontstond het plan om Rotterdam waar wij woonden te verruilen voor Texel. Die mogelijkheid kwam vijf jaar geleden toen mijn echtgenote een tandartspraktijk kon overnemen. Met hun vier kinderen wonen ze in Den Hoorn.”

Genieten van de saamhorigheid

Samen met zijn vrouw volgden ze de cursus "Texel voor beginners" en een natuurcursus bij het IVN om Texel beter te leren kennen, als een soort inburgeringscursussen.

Als beheerder van ’t Skiltje stapt Joop op een soort rijdende trein. Veel clubs en verenigingen maken gebruik van de voorzieningen in het dorpshuis. Allerlei sportactiviteiten, de Sosa, toneel, het Visserskoor, de Waddenvogels, de klaverjasclub, darters en noem maar op. Ook bruiloften en partijen worden er gehouden.

De nieuwe beheerder hoopt ook wat nieuwe impulsen te kunnen geven. “Nog meer een ontmoetingsplek voor mensen uit het dorp. Bijvoorbeeld elke week op vrijdagmiddag vanaf een uur of vier de tent open en gezellig bij elkaar in ‘t Skiltje.”


Joop staat open voor wie ideeën heeft voor nieuwe activiteiten in het dorpshuis.

“Ik ga graag nieuwe dingen aan.”


Gerard Timmerman