Vrijwilligers van het eerste uur

Zonder vrijwilligers geen Zestig van Texel. Velen zetten zich er voor in. Harry en Geertje Schrama zijn er vanaf het eerste uur bij betrokken. In hun kraam bij het Paggapaadje kunnen de ultralopers ook zondag terecht voor een verfrissing.

In 1991, toen de eerste editie werd gehouden, was Harry er al bij. “Ik hielp toen mee in het gebouw van het NIOZ.” Sindsdien hebben Harry en Geertje geen editie overgeslagen. Zoals ze voor tal van andere sportactiviteiten hand- en spandiensten verlenen. De Halve Marathon van De Waal of vanaf de boot, de boscross, de Hogebergloop en baanwedstrijden. 

Altijd kan de organisatie een beroep op hen doen. Geertje: “Het is bij ons van: Rita vraagt en wij draaien”, doelt ze op vriendin Rita Dogger, betrokken bij menig sportevenement.

Bij de “Zestig” is het begin van het Paggapaadje aan de rand van de Dennen hun vaste stek. “We hebben een heel team. Ina van Sambeek, Ilse Mets, Carolien de Ruiter en Marianne ’t Hart. Conny Boogaard is er dit keer niet bij, nu heb ik Lotte (hun dochter) gestrikt. Ik heb haar een etentje beloofd."

Geertje: “We zijn eigenlijk continu bezig. Stukjes fruit snijden, plakjes ontbijtkoek en bekers vullen.” Harry regelt het verkeer en houdt de administratie bij. “In 2019 400 bekertjes water, 175 cola en 175 sportdrankjes.” Geertje: “Het is aanpakken. In korte tijd héél veel lopers die wel iets lusten. We hebben een systeem om iedereen tijdig te voorzien. We tappen de bekers van te voren vol en zetten die op dienbladen. Die stapelen we op als etages. Toen De Gollards (waar ze werkte) eens dienbladen weg deed, zei ik: Die wil ik wel hebben. Marianne schuift de volle dienbladen naar voren. Ze woont in het Maartenhuis en heeft er zóveel plezier in.”

Harry: “Sommige lopers zijn heel erg moe.” Geertje: “Die geven we dan bijvoorbeeld een bakkie koffie. Kunnen ze wat bijkomen en er daarna weer tegenaan.” Geertje: “Het is elke keer weer spannend of we het weer redden. Het is altijd nog gelukt. Ik verheug me er steeds wéér op. Zóveel dankbaarheid. Natuurlijk heb je ook wel eens een mopperkont, maar toch vooral blije mensen.”

Harry: "We maken er met z'n allen een mooie dag van. We zorgen dat we er op tijd zijn, om tien uur. Dan hebben we zelf ook nog tijd voor een bakkie. Het weer is meestal mooi. Wel eens koud, soms een druppeltje regen. Vorige keer windkracht drie uit het noordoosten, zon en warm”, leest hij voor uit de administratie.

Na afloop lopen we het paadje langs om wikkels van repen en andere rommel op te ruimen. We zorgen dat de natuur schoon achterblijft.