Woelmuis
Schuld en boeten
Rara wat is het: Het heeft één driehoek, één vijfhoek, één vierkant, drie rechthoeken en twee vierhoeken. Door al die hoeken komt het nooit rond. Het geeft luwte. Het is reuze handig als opslag voor hooi en gereedschap. Je mag er niks anders mee doen. Het staat midden in een weiland je voor de poten. Het bestaat alleen op Texel, daardoor is het een geliefd symbool voor ons eiland. Het levert zelfs gemeentesubsidie op als je er eentje bezit. En tenslotte, het stort in bij gebrek aan liefde, aandacht en onderhoud. O gruwel, waardoor komt dat? Wie heeft daar schuld aan? Er zitten duidelijk meerdere kanten aan zo'n boet, een rechte en een schuine kant, een algemeen cultuurhistorisch belang en een particulier nadeel van onpraktische overbodigheid. Dat laatste wint, vroeger of later, steeds weer. Met gemeentesubsidie red je het niet, dat is al lang bewezen. Om de boeten echt te behouden zou je ze òf moeten opkopen met weiland en al en er een museum van maken, òf het moet toegestaan zijn dat ze ingericht worden als gastenverblijf. Dat gebeurt allebei niet, verwacht ik. Wie heeft daaraan schuld? Die moet ergens op Texel te vinden zijn, dat weet ik zeker. O, ik hoop vurig dat niet de pompen maar de boeten onderwerp voor de verkiezingen zullen zijn.