Fiet van Beek Texels
nieuwe Eilanddichter
Texel heeft een nieuwe Eilanddichter: Fiet van Beek uit De Waal. Ze is, na roop en Mare van der Mast, de derde Eilanddichter.
Het was de bedoeling dat Fiet donderdagavond, tijdens een bijeenkomst ter gelegenheid van de jaarlijke Gedichtendag, officieel zou worden geïnstalleerd als Eilanddichter. Maar door de maatregelen voor corona kon dit niet doorgaan. Dit officiële moment volgt later.
De Eilanddichter schrijft gevraagd en ongevraagd gedichten over Texel, die onder meer in deze krant zullen verschijnen, maar die ze op gepaste momenten ook zal voordragen en die op haar eigen website (www.fietvanbeek.nl) verschijnen.
Ze schrijft ook gedichten op verzoek, bijvoorbeeld voor (maatschappelijke) organisaties of instanties, bijvoorbeeld als daar een bijzondere aanleiding voor is.
Op pagina 5 een uitgebreid interview met Fiet van Beek.
Hieronder het gedicht "Dicht op TXL" dat ze schreef ter gelegenheid van haar installatie als Eilanddichter van Texel.
DICHT OP TXL
Er spoelden wat zinnen tegen de dijk,
ze braken als golven, de meeste verdwenen
en lieten wat letters verstrooid in de zee.
Ze glipten door mazen en dreven
naar buiten
om met een zuidwester het zand
af te kappen
en achter te blijven tussen de schelpen,
onopgemerkt in het randje van vloed.
In het licht van de toren bleven zij liggen,
werden ondergestoven tot een hand
hen omvatte, de klank van hun mare
meenam naar huis.
Uit het glazen paleis klonk
geruis en gefluister, in de mars het geritsel
van laatste woorden die roop onbenut
tussen blad achterliet. Met zilte lippen
en wind in de haren,
viel de jut uit haar hand
in wat prille zinnen die spoelden
tegen de dijk.