Wat ik zeggen wou
"Dan moet u een hotel nemen"
In de polder genieten wij al ruim 15 jaar van onze houtkachel. Wij verbranden geen rommel maar bomen en de schoorsteen wordt met regelmaat geveegd. Toch kon het gebeuren, waarschijnlijk door een valwind of een slechte verbranding, dat wij in de avond ons beiden zeer misselijk voelden en last kregen van hoofdpijn en duizelingen. Wij gingen snel naar buiten nadat we ramen en deuren tegenover elkaar hadden open gezet. De symptomen leken sterk op een koolmonoxide vergiftiging; dus de brandweer gebeld via 112. De mannen waren snel ter plaatse en korte tijd later arriveerde ook een ambulance. Er werden metingen verricht in huis en wij gingen in de ambulance aan de 100% zuurstof via een neusmasker. Een groot compliment aan de hulpverleners van de Brandweer en het Ambulancepersoneel is hier zeker op zijn plaats. Vervolgens naar het Noord West Ziekenhuis in Den Helder, voor controle van het koolstofpercentage in het bloed. Nadat alle cijfers en uitslagen goed waren deelde de dienstdoende SEH-arts ons mede dat we naar huis konden. Inmiddels was het kwart voor twaalf. “Oh, u woont op Texel, ja dan moet u maar een hotelletje nemen”. Op mijn vraag heeft u hier geen kamertje met een bed voor ons beschikbaar kwam als antwoord helaas. Had ik hierover niet eerder een stukje gelezen in de TC? Bij het AVL in Amsterdam en het NWZ in Alkmaar zijn kamers beschikbaar in zogenaamde “Gasthuizen”. Is het nou zo moeilijk dit in Den Helder ook te realiseren?
Ton Buddelmeijer
De Cocksdorp.
Naschrift: volgens de Noordwest Ziekenhuisgroep is het beleid op dit moment dat als inwoners van Texel niet terug kunnen, zij zich kunnen melden bij de receptie. De receptie gaat vervolgens op zoek naar een hotelkamer. Dat is meestal bij het dichtstbijzijnde hotel, daar is meestal een kamer beschikbaar. Die procedure is vorige week ook gevolgd.