Wat ik zeggen wou
IJsboerin Ans
"Het bezwaar tegen de aan u verleende standplaatsvergunning is ongegrond verklaard en de vergunning blijft ongewijzigd in stand." Deze week kreeg ik (Ans, ijs van Ans) dit fijne bericht. Ik maakte een sprongetje, ik dacht wel dat het goed zou komen, maar een stemmetje zei: Je weet het nooit! Nu kan de bezwaarmaker nog in hoger beroep, maar mijn jurist denkt dat het geen kans van slagen zal hebben. En het zal een lange weg zijn, en ondertussen mag ik op mijn plekje blijven staan.
Ik heb er pijn in mijn buik van gehad, slapeloze nachten en heel veel werk extra, maar nu terugkijkend had ik het toch voor geen goud willen missen. Zoveel lieve reacties, ondersteunend, ook behulpzaam, attenties, lieve woorden en ook al die leuke stukjes in de kranten en de uitbeeldingen met Ouwe Sunderklaas. Het was in een woord: overweldigend!
Ik sta op mijn plekje met veel plezier en ik ontmoet veel lieve mensen en die zou ik in één klap moeten missen. Gelukkig is dat niet gebeurd, ik kijk er weer naar uit om van het voorjaar weer te beginnen. Ik wil dan ook iedereen heel hartelijk bedanken. Hoe het weer ook wordt, het wordt voor mij een mooie zomer!
Ans Kikkert