Primeur "winning drinkwater uit zeewater" komt halve eeuw te laat
“Voor het eerst water uit Noordzee omgezet in drinkwater: Dit is een mijlpaal”, kopte meerdere kranten naar aanleiding van een proefproject in België. “Waterbedrijven hebben in Nieuwpoort voor het eerst zeewater omgezet in drinkwater. Vlaanderen is daarmee de eerste regio aan de Noordzee die de zee als bron voor drinkwater gebruikt”, meldt het Belgische persbureau Belga.
Het nieuwsbericht deed op Texel menig wenkbrauw fronsen. Op Texel werd immers van 1971 tot 1988 drinkwater gewonnen uit zeewater. In het gebouw, nu de uitvalsbasis van aannemer Tatenhove BV, werd het ontzilten van zeewater gecombineerd met het opwekken van elektriciteit. De ontziltingsinstallatie maakte bij het verdampingsproces gebruik van stoom die in de centrale werd geproduceerd. Hiermee werd in één klap voorzien in het gebrek aan elektriciteit en drinkwater.
De winning van drinkwater uit zee stopte in 1988, toen het water via een zinker (drinkwaterleiding) werd aangevoerd van het vasteland. De meningen over de kwaliteit van het “nieuwe” (overkantse) drinkwater, ten opzichte van het “oude” (uit zeewater) liepen uiteen. Drinkwaterbedrijf PWN stelde dat beter werd voldaan aan de normen voor de gehalten aan ijzer, mangaan, ammonium en nitriet en dat ook de troebelheidsgraad, permanganaatgebruik, kleur en geur gunstiger waren. Maar minder was in ieder geval de hardheid van het water dat van de overkant werd aangevoerd. “Zo zacht als vroeger zal het water nooit meer worden”, constateerde deze krant.
Het opwekken van elektriciteit in Oudeschild ging nog een poosje door. Maar na de aanleg van een stroomkabel door de Waddenzee kwam in 1994 ook daar een eind aan.
Het proefproject in België moet leiden tot een fabriek waarin in 2025 van zoet en brak water en zeewater jaarlijks vier miljoen kubieke meter kraanwater wordt gemaakt. In de proefinstallatie worden verschillende technologieën getest, waarbij kan worden overgeschakeld van zoet naar brak of zout water (knipsel uit AD).
