Afbeelding
Foto: Eigenaar

De kant langs

Texelaar van het jaar


Het jaar is ten einde, tijd voor de vraag: wie is de ... van het jaar. Eerst de Sportvrouw. Lang geleden dat op Texel Sportverkiezingen zijn gehouden. In 2011 voor het laatst. Het was Sanne Brand. Als tennisser, 14 jaar jong. Haar carrière als zaalvoetbalster en debuut in 2018 in het Oranje Vrouwenzaalvoetbalteam was nog ver weg. In 2011 liet ze amazone Priscilla Noorlanders en veldrijdster Denise Betsema achter zich.


Dit jaar komen we de kanshebbers tegen op de fiets. Veldrijdster Denise rijgt de ene na de andere podiumplaats aan elkaar, 75 nu al. Steevast bij wedstrijden vooraan om als eerste, tweede of derde te eindigen. En natuurlijk Larissa. In een recordtijd van 1 minuut en 5.291 seconden snelde ze met Imke Brommer op de Olympische Spelen in Tokyo naar Olympisch goud.


Twee toppers op de fiets. In verschillende disciplines sportvrouwen die tot het uiterste gaan om hun doel te halen. Beiden zeer succesvol, een voorbeeld en inspiratie voor velen. Ik benijd de jury niet die tussen deze twee toppers de beste moet kiezen. Onbegonnen werk. Ik nomineer Denise en Larissa beiden als Sportvrouw van het jaar.


En dan de Sportman van het jaar. In 2011 surfer Dorian van Rijsselberghe, die dat jaar wereldkampioen werd en in 2012 en 2016 Olympisch goud won. Dorian werd in 2012 en 2016 landelijk genomineerd tot Sportman van het Jaar, maar werd verdrongen door Epke Zonderland (2012) en Max Verstappen (2016).

Wie is nu onze Sportman van het jaar? Ook hier twee Nederlands kampioenen: Autocrosser Chris Boersen werd eerste op het NK Stockcar Formule 1 Speedway in Lelystad. Tweede titelkandidaat is baanwielrenner Liam Witte. Hij won een gouden plak op het NK op de discipline ploegenachtervolging en veroverde bij de discipline teamsprint de bronzen medaille. Geen geringe prestaties. Wederom een hoofdpijndossier voor de (fictieve) jury van de Sportverkiezingen. Ook deze strijd is onbeslist: beiden genomineerd als Sportman van het Jaar.


Van geheel andere orde: Politicus van het jaar. Wie van de raadsleden of wethouders heeft het politieke spel het beste in de vingers? Maar welke maatstaven meet je aan? "Politici mogen nooit te veel van hun ambitie laten blijken, moeten gelikte antwoorden geven, nimmer te persoonlijk worden, geen partijgenoten afvallen, zich nooit te duidelijk uitlaten onder welke voorwaarden wel of niet moet worden geregeerd”, lees ik op Wikipedia.


Nou, dat kan er op Texel natuurlijk maar één zijn: Edo Kooiman. Op afstand de meest spraakmakende politicus. Gestruikeld over de Emmalaan en weggestuurd door zijn eigen fractie. Maar Edo geeft niet op. Het gerucht gaat dat hij met een nieuwe partij bij de verkiezingen weer een gooi doet naar het wethouderschap. Kom op Edo: drie keer is scheepsrecht!


En dan: Ondernemer van het jaar. Het was me het jaartje wel. Corona hier, corona daar, ondernemers de sigaar... Geen makkelijk jaar voor onze steunpilaren. Maar ook nieuw elan. Nieuwe gezichten in Wijnhuis Texel, Schildersbedrijf Ben neemt Verenigde Schilders over en veel meer voorbeelden. Zelf nomineer ik Duncan en Job, die in hetzelfde jaar de Texelse Courant en Texel dit Weekend overnamen. Maar ik ben in deze verkiezing gekleurd en mag daarom niet meedoen. De keus is daarom aan u. 


Ten slotte de hamvraag: Wie is de Texelaar van het jaar? Voor mij bent u dat zelf. Alleen al omdat u ook dit laatste "kantje" tot het eind toe hebt uitgelezen.


Om nog veel meer redenen wens ik u een heel gezond en gelukkig nieuwjaar!


Gerard