Wat ik zeggen wou
Verlegenheid
De motie van verlegenheid, een term die bedacht is door de heer Kieft (GL) en die duidelijk maakt dat het tijd werd dat alle raadsleden eens in hun eigen spiegel zouden moeten kijken, terwijl ze zichzelf afvragen of ze het wel zo goed hebben gedaan. Want op iedere hier spelende kwestie hebben ze hun stempel gedrukt en bij ieder akkoord zijn ze dus medeverantwoordelijk voor het beleid. Ook bij het plan Emmalaan.
Over de Emmalaan en over de betrokken wethouder is genoeg gezegd en geschreven. Ook door mij. Maar ondanks de vele zorgen die vanuit de bevolking geuit werden, was bij de meeste raadsleden tot voor kort niet te merken dat ze vonden dat dat plan radicaal gekeerd moest worden.
Inmiddels is de verantwoordelijke wethouder door een Motie van Wantrouwen terecht de laan uitgestuurd, want politiek gezien heeft hij gefaald. Niet als mens.
Het heeft wel mijn verbazing gewekt dat de voormalige wethouder, ondanks alles, blijft volhouden dat hij samen met zijn club geweldig heeft gepresteerd en blijkbaar niet kan begrijpen waar en waarom het is misgegaan.
Ook ben ik zeer verbaasd dat nota bene juist zijn eigen partij (TB) hem heeft laten struikelen. Want ook Texels Belang heeft net als veel andere raadsleden het beleid steeds goedgepraat en gesteund. Maar waar zaten jullie? En nu de gevarenzone eraan komt moest hij maar weg.
Heeft iemand van TB hem ooit gevraagd waarom de uitvoering ging zoals het ging? En waarom heeft blijkbaar nooit iemand van TB hem gezegd dat het anders moest, omdat hij niet goed met de raad communiceerde? Of dat hij geen invoelingsvermogen heeft en ook niet dicht bij de Texelse burgers stond. Al die jaren wisten jullie dat en al die jaren was dat voor TB geen probleem. Waarom nu opeens wel? Hij is niet plotseling veranderd en is wie hij is.
Was de Motie van Wantrouwen bij TB eigenlijk al vooraf uit eigenbelang afgesproken en werd gewacht op het juiste moment? Want het is duidelijk dat TB als partij over 3 mnd. last zou kunnen gaan krijgen met de komende verkiezingen.
Alle afkeuring van de bevolking over het gevoerde beleid kon wel eens zorgen voor veel stemmenverlies. En om niet in de val van de wethouder te worden meegesleurd, leek dit de beste oplossing? Op z’n minst niet netjes en een smet op de politiek. Vooral op TB.
Het gewone volk weet inmiddels wel dat zij de macht hebben en dat een stem geven aan een partij een tijdelijke volmacht is om hem of haar te vertegenwoordigen. Maar ook dat men die stem net zo makkelijk kan terugnemen bij het niet of onvoldoende vertegenwoordigen en dat men die stem aan een andere partij kan geven bij volgende verkiezingen.
Als er problemen waren met de heer Kooiman had daarover gesproken moeten worden en zou dat transparant geweest moeten zijn naar andere raadsleden en eventueel de bevolking. Nu is dat mijns inziens minachting van alle partijen.
Ik wil eindigen met mijn lof uit te spreken voor Jur Schuiringa (VVD) en Nils Lely (PvdA) die zich bij de Motie van Wantrouwen wel correct hebben opgesteld.
Frans van der Reyken,
Den Burg