De Eilandadvocaat en de bijzondere beuk
In deze krant van 10 december viel te lezen dat de bijzondere beuk midden in Oosterend niet mag worden gekapt. De boom is ruim honderd jaar oud en kan nog zeker tien jaar mee. Bewoners in het dorp genieten van de boom. Die boom staat niet in de tuin van deze enthousiaste Oosterenders, maar precies op de erfgrens van twee woningen midden in het dorp. “Not in my backyard” heeft hiermee een geheel ander dimensie gekregen. De boom staat bovendien op de Texelse bomenlijst, waarin is bepaald dat deze bomen die in de particuliere tuinen over het eiland verspreid staan niet mogen worden gekapt. De bewoners zelf ervaren overlast van hun boom, maar mogen deze oude beuk, die in alle eerlijkheid geen bomen-schoonheidsverkiezing meer zal gaan winnen, dus niet kappen. Aangeboden is om op een andere plek een nieuwe jonge beuk te planten maar dat wil de gemeente niet. Waarom, is mij overigens een raadsel. Het netto resultaat is minimaal gelijk en bovendien is er zicht op een beter ontwikkelde boom dat dit restant van wat ooit een functionele beukenhaag moet zijn geweest.
Navraag levert op dat deze beuk, die in groten getale voorkomt in heel Nederland, op Texel op de lijst met bijzondere bomen terecht is gekomen, omdat Texel arm is aan bomen en er hier slechts enkele tientallen van dit soort beuken zijn. Als Eilandadvocaat vroeg ik mij hardop af waarom de gemeente of Staatsbosbeheer niet zelf her en der op het eiland meer beuken plant? Nu zorgt het huidige beleid voor onnodige tweespalt in het anders zo rustige dorp. Zo wordt onder meer de “verstening van Oosterend” als argument gebruikt om de boom te beschermen. Het lijkt mij in dat geval juist de taak van de gemeente om voor meer groen in de dorpen te zorgen. Bovendien staat dit haaks op het overwogen beleid om de het park van de IJsbaan in Den Burg tot grijze parkeerplaats om te kleuren. Gelukkig voor de inwoners van Oosterend lijkt het erop dat er een oplossing is gekomen waarbij de boom niet weg hoeft en tegelijkertijd de bewoners minder overlast van de krakende en overhangende takken hoeven te ervaren. In overleg met de Texelse Bomen-specialist (jawel, die bestaat) zal de boom waar nodig worden gesnoeid, zodat het leven in de boom optimaal de levensduur van de boom kan verlengen. Bovendien heeft de gemeente toegezegd de kosten van het onderhoud van de boom op zich te nemen. Alhoewel de bewoners blij zijn met de handreikingen van de gemeente, blijven ze toch enigszins verbouwereerd achter: de boom is echt een sta in de weg in een relatief kleine tuin en zij zien zich nu tot een soort verordonneerd miniparkje in Oosterend bestempeld. Wellicht dat kijkgeld voor (toeristische) bezoekers een optie is?
Vincent van der Velde,
De Eilandadvocaat