Afbeelding
Foto: Eigen foto

mr Natalie Schrijft

Deze column in de laatste maand van het jaar deel ik iets over mij van achter de schermen. Lees je mee? Ik weet het nog goed... dit jaar alweer 9 jaar geleden zat ik na een autorit van ons huis in de nieuwbouwwijk aan de keukentafel van m’n ouders op Texel en kwam het hoge woord eruit: “de relatie tussen mij & man en zijn tweeling is voorbij.“ Na tranen te hebben gelaten stoomde er als vanzelf uit m’n mond: “en ik wil weer terug naar Texel.“ Zo gemakkelijk als je die zin leest, zo uitdagend was dat in werkelijkheid. 

Kracht of kwetsbaarheid..?!


Zes jaar daarvoor had ik m’n vaste baan bij het advocatenkantoor opgezegd. En was ik in overleg met m’n vriend en na het behalen van de 4jarige yoga opleiding een yogaschool gestart. Ik was het “extra inkomen” en zorgde voor de tweeling als ze bij ons waren. Naar Texel was op vele fronten een uitdaging die ik ben aangegaan.


Dat betekende emotioneel dat ik de keus maakte alle emoties te voelen en te doorleven. Hoewel het in de huidige samenleving waarin wij leven makkelijker lijkt om je emoties weg te drinken met alcohol, te binge watchen of met je social media. Ik weet nu dat ik heb gerouwd voor het einde van het gezin. Ik weet nu ook dat ik heb gerouwd dat ik zelf geen moeder ben geworden. Doordat ik volledig ben af gaan stemmen op de innerlijke stem van m’n hart. 


Dat betekende ook het creëren van een nieuw dagritme nu het gezin er niet meer was. Dus ik ben de ochtendkrant gaan bezorgen in Amstelveen (JA dat is heel vroeg...!). En af & toe aan de lange krantentafel van de HEMA gaan ontbijten waardoor ik nog een soort van gezellig samen met anderen at. Ook ben ik in het weekend de horeca gaan helpen in de bediening op het eiland. Leuke afleiding en heerlijk de toerist zo te verwennen met mooie producten van het eiland. 


Qua inkomen en werk heb ik stappen gemaakt als coach met de training die ik in de studio al gaf. Rust & plezier ervaren ondanks de chaos om je heen. Waarna er stap voor stap in mij weer ruimte kwam om het juridische werk op te pakken. Eerst als jurist en na scholing weer als advocaat. 


3 jaar geleden kwam m’n kantoor op het eiland. In 2020 mijn verhuizing terug naar m’n roots. Letterlijk m‘n roots want ik verhuisde na de verkoop van mijn woning met het landelijke huizentekort naar het woonhuis van mijn ouders @ Texel. En deze maand verhuis ik na veel geduld, inzet en onvoorwaardelijke steun van mijn lieve ouders & omringd door alle lieve, mooie mensen op mijn pad naar een woning op ons mooie eiland Texel!


Moraal van mijn verhaal? Het verwezenlijken van dromen vraagt soms tijd. Maar als je er vol voor durft te gaan, dingen voor durft te laten, echt naar je hart durft te gaan ondanks wat iedereen om je heen van je vindt en je omringt met fijne mensen, is alles mogelijk. 


Ik ben intens blij en vooral erg dankbaar. Ik wens je ondanks alle omstandigheden om ons heen een heerlijke decembermaand. Echt geluk zit altijd in jou. 


Aloha, 

Natalie Sylvette Bakker