Anders bekeken...
Hoogtij…..?
Bermtoerisme viert de afgelopen maanden en misschien worden het jaren hoogtij. Gelukkig fietsen en wandelen de mensen zich een flinke slag in de rondte. Ze verhogen er hun eigen circulatie mee. Een plezierige bijkomstigheid is dat we er ook vrolijk van worden en nog beter; ons immuunsysteem klimt richting vloed. Tijdens het wandelen worden er stoffen aangemaakt en is er stof tot spreken. Een gezellig gesprek had ik onlangs met een 'ouder' echtpaar dat al jaren op ons eiland komt.
Hij was getooid in een geel jack en hield keurig het hek waar we door moesten voor zijn vrouw, mij en de honden open. Zij had een gezellige muts op haar hoofd en haalde de honden vrolijk aan. Gaandeweg het gesprek vertelde ze dat elk kleinkind - als het geslaagd was - met opa en oma op vakantie mocht. Dat was een leuke traditie. Londen, Parijs…Ze dachten dat corona roet in het eten ging gooien bij de laatste kleinzoon in de rij. Maar nee, ze kozen voor Texel en de jongen had een zeer plezierige tijd. Het geluk vierde hoogtij. De drukte van de stad werd dankbaar afgewisseld, na al het schoolwerk een verademing. “Fietstochten, ja zonder elektriciteit”, sprak ze lachend. Strandwandelingen met een biertje aan de waterlijn. En natuurlijk altijd even opsteken bij boerin Ans.
Ans heeft al jaren een hele leuke stek als je naar het strand gaat of terugkomt. Ook fietsers van en naar Den Hoorn weten haar inmiddels te vinden. Als ik haar zakdoek op de boom geprikt zie, dan is daar het feest der herkenning, en velen beleven dat met mij. Het zijn de parels op ons eiland.
Ze komt aangefietst met haar ijskar en uit dat wagentje tovert ze een soort van paddenstoelenkleedjes. De boomstammetjes die er liggen tovert ze in no time om. Kinderen , opa’s en oma’s, iedereen geniet een moment van het heerlijke ijsje, alvorens men weer verder gaat. Een smaakbeleving van pakweg 15 minuten, die ons op de top brengt.
Vloed, ja misschien wel springtij…
De palen over de kruising zijn als afwending van dit hoge water neergezet? De berm voor iedere Tesselaar, vakantieganger vrij om te staan en te gaan is niet meer van ons?. Hoe kan dit? Bijzonder, daar Heidehof een groot recreatief gebeuren is geworden, daar is Ans maar een hele kleine kabouter bij, die na 18:00 uur weer moedig naar huis trapt.
Ik dacht "ik bel eens aan", maar tot mijn verbazing woont er niemand. Er is geen terras aan de voorkant, nee die ligt ver achter het pand. Begrijp ik het nu goed? Wat willen we nu? Hoever zijn we nu gezonken……?
Jozien