Passie voor eten zat er bij mij al vroeg in
Vertel eens wat over jezelf?
Ik ben in 1960 geboren in Rotterdam, maar opgegroeid in Lekkerkerk waar ik tot 1981 heb gewoond. Mijn vader begon als kapitein in de binnenvaart maar werd de grondlegger van de radaropleiding voor Van Ommeren in Rotterdam. Mijn moeder was diëtiste maar heeft daar helaas door haar zwakke gezondheid nooit haar werk van kunnen maken. Mijn vader vond in haar wel een vrouw met smaak voor lekker eten. Mijn middelbare schooltijd is verdeeld over de woonplaats en Rotterdam. Daarna ben ik in Delft naar de Nieuwe Lerarenopleiding gegaan voor de vakken Huishoudkunde en Gezondheidskunde. Dat was een logisch gevolg van mijn opleiding in Rotterdam waar deze vakken ook al in mijn pakket zaten en de spirit voor eten een mooie uitweg vonden. Maar ik heb ook altijd gewerkt, vanaf mijn twaalfde al, met eten. Eerst bij de groenteboer, daarna bij een internationale kaashandel en een klassieke banketbakkerij. Dus de passie voor eten zat er al vroeg in.
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Toen ik in 1984 afstudeerde, was er voor leraren zeer weinig werk. Ik deed dus vooral ziektevervanging op MBO-scholen in de verzorgende vakken. Toen er een vacature op Texel verscheen met mijn bevoegdheid (voor een nieuw op te richten horecaopleiding) sprak mij dat heel erg aan. Dat pionieren en ontwikkelen heb ik ongetwijfeld van mijn vader en dat vind ik ook nu nog steeds het leukst. Mijn sollicitatie bij de toenmalige LBO was mijn eerste bezoek op Texel en het werd daarna de plek waar ik nu nog steeds woon en leef. Ik ben bovendien al sinds 1993 met mijn lieve man Nick Slijderink. Dat is natuurlijk ook een verbinder.
In het totale beeld beslissingen moeten nemen is heel lastig
Wat heb je met de horeca?
Het is heel geleidelijk gegaan eerlijk gezegd. Ik ging al jong uit eten met de ouders, maar dat deed ik ook al wel alleen. Van stappen kwam niet veel tot 1981 maar daarna kwam ik ineens, na mijn echte coming-out, achter de bar terecht bij de Delftse Werkgroep Homosexualiteit. Toen is er wel het zaadje geplant voor dansen, bier en genieten van het leven waar de gastvrijheidssector een mooie katalysator voor is. Daar kan ik overigens alleen of samen met anderen nog altijd volop van genieten.
Wat doe je bij de FNV?
Ik ben eigenlijk van jongs af aan al een actieve bestuurder; bij alle scholen, mijn zwemclub, regiobestuur bij de zwembond en dat kreeg een logisch gevolg toen ik lid werd van de Horecabond. Eerst natuurlijk regionaal, maar dat werd al snel landelijk. Heb dus heel wat tijd en reiskilometers liggen aan de vaste wal om voor en met actieve collega’s mee te denken over een gezonde toekomst van onze bedrijfstak. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik nu lid ben van de Raad van Toezicht bij de FNV Horecabond. We kijken dus naar de vereniging als geheel en de werkwijze van het bestuur in het bijzonder. Een nieuwe rol, met veel positieve leermomenten.
Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?
Omdat al mijn werk intensief is, kan ik heel goed niksen, mijn manier van mediteren. Maar daarnaast mag ik graag een wandeling maken rond de meertjes, De Muy of over de Hoge Berg. In de zomer genieten op het naaktstand vanaf paal 8 en de Hors. Verder lees ik twee kranten, kijk graag naar de BBC en ligt er altijd bestuurlijk werk op de loer. Van de lokale PvdA, de Alliantie van Biertapperijen, de SVH tot aan de RvT. Maar natuurlijk ook koken voor goede vrienden.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ze moeten jou en jij moet hen leren kennen, dat was niet altijd vanzelfsprekend. Mijn werk op school en daarna bij de Balcken maakte dat gemakkelijker. Voel me helemaal thuis, al mag het van mij wel wat vooruitstrevender. Mensen denken dat sommige processen, zoals huizen bouwen, wel even morgen geregeld kunnen worden. Met al mijn bestuurlijke ervaring weet ik dat dit vaak lang kan duren. Maar je moet wel nu beslissen voor nieuwbouw op vrijkomende terreinen en niet gaan steggelen of het gebouw moet blijven staan. Ik wil niet nog een Drijverschooldiscussie over de Ouwe ULO, daar hebben woningzoekenden niets aan. Verder moet er in mijn visie alleen sociale huur komen. Met de hoogte van de inkomens op Texel is het een illusie dat iedereen kan kopen.
Wat moet er blijven zoals het is?
De veerverbinding van de TESO. Als die er niet zo frequent was, had ik al die bestuurlijke taken niet uit kunnen voeren. Maar heb nog wel een wens eigenlijk. Kan die voorrangsrij niet alleen voor Texelaars?
Wat zou er op Texel anders mogen?
Praten aan de zijlijn is gemakkelijk, maar in het totale beeld beslissingen moeten nemen is heel lastig. Daarvan moeten bewoners zich eens wat meer bewust zijn. Dus weg met de one-issue denkers.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Iedereen die bijdraagt aan besturen op het eiland. Van vereniging tot politiek, maar ik mis maatschappelijk betrokken jongeren in de politiek. Het leven wordt pas een feest als de samenleving ontspannen en op basis van vertrouwen geregeld is.
Hoe heb je de coronatijd beleefd?
Ik heb er op meerdere momenten van genoten. Eindelijk is online vergaderen goed ontwikkeld, dat scheelt gemiddeld vijf uur reistijd per vergadering. In de eerste lockdown was het een overweldigend gevoel om alleen op het eiland te kunnen zijn. De stilte, de schone lucht; onwerkelijk vond ik het eerst. Ben echt blij dat ik in een veelzijdig bedrijf werk als Hotel De Lindeboom waar ik veel verschillende dingen heb kunnen doen, ook tijdens lockdowns. Respect ook voor alle werkgevers die de ballen hebben hooggehouden en oog hadden voor hun werknemers. Maar een spontaan avondje stappen na het het werk, mis ik toch echt wel.
Wat doe je over vijf jaar?
In goede gezondheid hoop ik mijn werk in mijn sector met nog even veel plezier te kunnen doen.
Volgende 'Eiland Van...'?
Claudette van Synergie Texel. Ik heb veel steun aan haar gehad na mijn mishandeling op mijn werk kort na de eerste lockdown. Door haar goede adviezen, ze durft ook te verwijzen naar meer gespecialiseerde collega's, ben ik van mijn frozen schouders af. Maar vooral omdat ze zelf zo positief en vrolijk in het leven staat en mij weer opgefrist de deur uit laat gaan.