Mogelijk mega-windmolenparken op de Noordzee
Wie vanaf de Waddendijk naar het oosten kijkt, ziet in de de verte de windmolens in het IJsselmeer. Ook aan de andere kant van het eiland zal de skyline van de Noordzee veranderen.
Dat is af te leiden uit de "Zoekgebiedenkaart Noordzee" in het "Aanvullend ontwerpprogramma Noordzee 2022-2027" van minister Barbara Visser (Infrastructuur en Waterstaat). Daarop zijn ten westen en noordwesten van de eilanden omvangrijke windmolenparken getekend.
De twee oranje vlakken op de kaart ten westen (2-noord, 4 gigaWatt) en zuidwesten (2-zuid, 2 gW) van Texel staan op de kaart als "voorgenomen windenergiegebied aanvullend ontwerp", voor opwek van windenergie vóór 2030. De driehoek 8 (2 gW) ten westen van Vlieland en die ten noorden van Ameland zijn ingetekend als "zoekgebied voor windenergie ná 2030". Het zoekgebied ten noorden van Ameland ligt net buiten de huidige scheepvaartroute, op zo'n 20 kilometer uit de kust. Ter vergelijking: passerende schepen zijn momenteel ook te zien uit de kust. De oranje gebieden ten (zuid)westen van Texel lijken iets verder uit de kust te liggen. De roodwitte streepjeslijn staat op de kaart als de "12 nautische mijl vanaf de kustlijn".
Het gebied boven de eilanden moet ook geschikt blijven voor militaire oefeningen. Verplaatsing is volgens de minister niet haalbaar. Ze gaat nu kijken naar een combinatie van windpark en oefenterrein. Andere complicatie is de aansluiting op het elektriciteitsnet, over het traject van de kabel loopt nog een discussie.
Vier andere zoekgebieden liggen zo'n 90 kilometer uit de kust. In de zes zoekgebieden kan tezamen 34 gigaWatt aan windenergie worden opgewekt. De helft daarvan is uiteindelijk nodig om aan de doelstelling te voldoen om in 2050 qua energievoorziening CO2-neutraal te zijn.
Het "Aanvullend ontwerpprogramma Noordzee 2022-2027" ligt sinds vorige week ter inzage, tot 20 december kunnen zienswijzen worden ingediend.