Afbeelding
Foto: Gerard Timmerman

De kant langs

Inspiratie


Ik waar rond in het brein van de allergrootsten. Ik bezorgde The Beatles hun onsterfelijke platen, leverde Michelangelo inzichten voor de Sixtijnse Kapel, zette Picasso op het spoor van het kubisme en stuurde de pen van Mozart bij het schrijven van excellente composities.


Onzichtbaar ben ik, maar er altijd geweest. Al vér voor de jaartelling, toen de vroegste mensen hun fantasieën in hiërogliefen op de rotswand kerfden. Zonder mij zouden ze niet verder zijn gekomen tot vormloos gekras. Auguste Rodin zou zijn hersens levenslang hebben gepijningd, maar zou zonder mijn ingevingen nooit tot zijn meesterwerk De Denker zijn gekomen. En de Stones niet meer dan een tweederangs coverbandje in een Engelse achterbuurt.


Vanuit het onderbewuste openbaar ik mijn creatieve ingevingen, vaak op onverwachte momenten. Componisten, dichters, schrijvers, beeldhouwers en andere kunstenaars zijn niet mijn enige doelgroep. Mijn werkterrein is véél breder. Ook natuur- en wiskundigen, fysici, professoren, doctoren en andere wetenschappers en techneuten zijn kind aan huis bij mij. Ik wijs hen de weg naar baanbrekende uitvindingen. Zo ben ik de bougievonk van de ontwikkeling.


Ik ben ver weg, maar ook zó dichtbij. Ik bezorgde Dokter Wagemaker de ingeving om op Texel een eigen bootdienst te beginnen. Het woord Stoombootonderneming glipte per ongeluk mee, met het oog op de energietransitie zou ik de huisarts nu anders hebben gesouffleerd. Toen ik Jac. P. Thijsse zag wegdommelen onder de les deed ik de onderwijzer een leuk idee aan de hand. Kort daarop plakte half Nederland plaatjes van Verkade in zijn album “Texel”.

Qua dienstbaarheid ben ik niet kieskeurig. Ook ondernemers voed ik met ideeën. Ik liet hen ontwaken met ingevingen voor vernieuwende initiatieven. Van de Skuumkoppe door de lokale bierbrouwer, het “pientere pookje” bij autofabrikant Van Doorne tot Mark Zuckerberg’s Facebook. Zo leverde ik de bouwstenen voor bedrijven, de één kleinschalig, ambachtelijk en bescheiden, anderen groeiden uit tot globale imperiums.


Terugkijkend ben ik hier en daar wat te hard van stapel gelopen. Zo is de uitvinding van social media anders uitgepakt dan ik had voorzien, zoals ook het gebruik van buskruit een explosieve wending heeft gekregen. Ook mijn stuwing in de welvaart van Texel heeft een eigen dynamiek gekregen. Passie en ambachtelijkheid weken voor na-aperij en commercie. Zakenlieden zijn met mijn vruchten aan de haal gegaan. Kneuterigheid is doorgeschoten naar luxe en commercie. Ik zie de weerstand groeien.


Maar opgeven ligt niet in mijn aard. Ondenkbaar. Waar zouden we zijn zonder mijn inspiratie. Maar ik heb mijn focus wel verlegd: voorlopig richt ik mij vooral op het artistieke vlak: kunst. Dat kan wel een zetje gebruiken. Zelfs ík was het bijna vergeten. Al in 2007 hielp ik de politiek aan het idee hiervoor een motie in te dienen. Mijn geduld is lang op de proef gesteld, maar veertien jaar later is het eindelijk zover.


Na een reis door de pijpleiding, bijna langer dan die van het Russische gas naar ons land, heeft de raad nu besloten voor elk nieuw bouwwerk van de gemeente een percentage van de kosten beschikbaar te stellen voor een kunstwerk. Met als bijvangst dat mijn artistieke doelgroep aanzienlijk is verbreed. Kunstenaars zijn dankzij de nieuwe definitie van de raad ontdaan van alle mogelijke vooroordelen: "De kunstenaar is een individu dat een kunstwerk realiseert." 


Ik zou zeggen... laat je inspireren!


Gerard