Inge Lekkerkerker bij de Sinterklaasvoorstelling in de Lubertischool, met de slaapplek voor de Pieten.
Inge Lekkerkerker bij de Sinterklaasvoorstelling in de Lubertischool, met de slaapplek voor de Pieten. Foto: Gerard Timmerman

Ik ben trots op wat we hier samen doen

Iets over jezelf en je achtergrond?

In 2007 ben ik met mijn toenmalige man en kinderen op Texel komen wonen. We kwamen al jaren meerdere keren per jaar op vakantie op Texel. Toen ik in 2007 een baan op Texel kon krijgen, hebben we ons huis te koop gezet, spullen ingepakt en verhuisd naar Texel.

Samen met mijn lief Olivier woon ik in een kleurrijk huis aan de Bernhardlaan. Mijn twee volwassen kinderen wonen niet meer thuis. Oliviers dochter woont bij haar moeder in Den Burg.


Je werkt in het basisonderwijs. Vertel daar eens over?

Als kind riep ik altijd al dat ik moeder en (kleuter) juf wilde worden. Dat is allebei uitgekomen. In eerste instantie werkte ik inderdaad bij de kleuters. Later heb ik gezegd dat ik ingezet mocht worden waar ik nodig was. Ik heb daardoor ervaring in alle groepen in het basisonderwijs.

Op Stella Maris vertel ik over Lubertischool en andersom


Je bent schoolleider op de Lubertischool en interim-schoolleider op Stella Maris. Hoe is dat?

Op de Lubertischool voel ik me als een vis in het water. Het is een soort van tweede thuis. Er werkt een hecht team dat samen de school maakt. Ik ben dankbaar dat ik daar onderdeel van ben.

Op Stella Maris ben ik hardcore aan het leren. We zijn dit schooljaar gestart met een grotendeels nieuw team. Gelukkig hoeven we het niet alleen te doen en worden we ondersteund door Kopwerk/Schooltij en begeleid door externe deskundigen. Voor mij is de vrije schoolfilosofie nieuw. Ik wist er eigenlijk nog niet zo veel van. Het is zo leerzaam om op een andere manier, vanuit een ander perspectief naar kinderen te mogen kijken. Ik hoop me hier verder in te kunnen verdiepen. Ik ben trots op wat we samen aan het doen zijn.

Mooi vind ik aan het werken op twee scholen dat ik op Stella Maris dingen vertel over de Lubertischool en andersom. Zo leren we van en met elkaar.


Je bent moeder van twee kinderen, oma en wereldreiziger. Hoe zit dat? 

Eigenlijk is mijn zoon Milan (24) wereldreiziger. Ik volg hem. Milan is op zijn 15e voor een uitwisselingsjaar naar New Orleans vertrokken. Na het VWO heeft hij in New Orleans gestudeerd. Inmiddels woont en werkt Milan op Bonaire. Om Milan te zien, heb ik er al heel wat kilometers in de lucht op zitten. In de herfstvakantie ben ik met dochterlief Luna (23) naar Bonaire geweest om Milan te bezoeken. Het was heerlijk om een week samen met mijn twee kinderen te mogen zijn. Dat gebeurt niet zo vaak.

Luna is bedrijfsleider van een superleuk horecatentje in Utrecht genaamd Tijm. Zij heeft haar draai helemaal gevonden op haar werkplek. Gaaf om te zien!

Ik ben de trotse oma van Lucy (4), Milans dochter. Zij woont met haar moeder in New Orleans. Ik ben zo bij dat ik in februari 2020 spontaan besloot een weekje naar New Orleans te gaan. Dat was net voor corona en daarmee ook de laatste keer dat ik Lucy heb gezien. Vanzelfsprekend hebben we vaak contact via Facetime. Ik zou zo graag weer eens naar Lucy willen gaan.


Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?

Ik spreek graag met vrienden af voor een praatje, drankje of samen eten. Ook ga ik graag op zaterdag een drankje drinken in de Twaalf Balcken. Thuis vind ik het heerlijk om te lezen. In de zomer in de tuin de Big Green Egg aan. Heerlijk!


Welk deel van Texel spreekt je het meest aan?

Ik vind het leuk om met Olivier aan de zuidkant van het eiland te zijn. Hij is daar geboren en getogen en weet zoveel te vertellen. Hij wijst mij vaak op dingen die ik anders niet zou zien of weten.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Doorgaans rechtdoor. Ze zeggen wat ze vinden en vervolgens kun je door dezelfde deur en samen een drankje drinken.


Wat zou er op Texel vooral moeten blijven zoals het is? 

De verschillende onderwijsstromingen zodat kinderen en ouders kunnen kiezen wat bij hen past.


Wat zou er op Texel anders mogen?

Betaalbare woonruimte voor de Texelaars. Hoe bestaat het dat er gebouwd gaat worden en woningen aangeboden aan overkanters? De woningnood is nu, hier, bij Texelse inwoners. Onbestaanbaar dat de woningen die nu gebouwd worden niet beschikbaar zijn voor Texelse inwoners. Ik hoop dat dit teruggedraaid wordt.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?

Alle vrijwilligers, specifiek de vrijwilligers van de voedselbank waar ik in het bestuur zit. Ik vind het treurig dat in onze rijke wereld mensen gebruik moeten maken van de voedselbank. Dat zou toch anders moeten.


Hoe heb je de coronatijd beleefd?

Dankbaar dat ik op Texel woon en dankbaar dat ik gewoon naar mijn werk op school kon gaan. We hebben met twee dierbare vrienden in onze eigen bubbel gezeten. Vrijwel elke week spraken we af. Ook hier ben ik dankbaar voor.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Texel kan alleen de faciliteiten behouden die het heeft vanwege het toerisme. Direct of indirect verdienen we er allemaal onze boterham door. Ik vind het belangrijk dat er balans blijft tussen de mensen die op Texel wonen en de toeristen. Nu ervaar ik op sommige momenten disbalans. Verder vind ik dat Texel toegankelijk moet blijven voor alle toeristen en niet alleen voor de mensen met een groot bestedingsbudget.


Wat doe je over vijf jaar? 

Dan woon ik nog op Texel en hoop ik nog steeds gelukkig te zijn met de mensen die mij lief zijn. Verder werk ik ook nog in het onderwijs. Wellicht zijn we ook pleegouders van een kind die dat kan gebruiken.


Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien? 

Mijn lieve vriend Dirk Breedveld. Samen met Florien heb ik veel drankjes aan de bar gedronken bij Dirk en Sander in de Twaalf Balcken. Inmiddels zijn we bevriend geraakt, spreken we elkaar geregeld, zijn we met onze partners naar Dublin geweest. In de voorjaarsvakantie gaan we met z’n vieren naar Madeira. Daar verheug ik me nu al op.