De kant langs
Concurrent
Stop de persen! Langeveld & de Rooy is op overnamepad. Duncan en Job hebben Texelse Media ingelijfd, en daarmee Texel dit Weekend. Twaalf jaar geleden ging Maarten daarmee de concurrentie met ons aan. Ik gaf de huis-aan-huiskrant nog geen jaar, maar hij is er nog steeds. En blijft, ook na de overname. Waarom ook niet? De krant heeft z'n plek verworven. Bovendien: DPG (De Persgroep) Media is uitgever van onder meer de Volkskrant, Trouw en AD.
Maar toch, twaalf jaar een concurrent. En nog veel langer als je de voorloper de Kabelkrant meerekent. Als dat ineens je collega's worden, is even wennen. Als "rivaliserende" redacteuren kwamen we elkaar vaak tegen. Lang geleden op het politiebureau, waar Nico Drenth of een andere diender elke dag diefstalletjes, inbraken en verkeersovertredingen oplepelde. Elke woensdag naar gemeentesecretaris Piet Zoon, die de pers informeerde over wat het college nu weer had besloten. Piet voorzag dat terloops van zijn eigen commentaar.
’s Avonds schouder aan schouder aan de perstafel bij raadsvergadering. En ook bij branden, ongelukken en ander onheil troffen we elkaar. Ieder deed het zijne of het hare met dat nieuws. En natuurlijk was er de eigen nieuwsgaring. Al die media konden en kunnen naast elkaar bestaan, ik denk dat er maar weinig gemeenten zijn die dat presteren. In veel plaatsen zijn journalisten een soort dat al lang is uitgestorven.
Als het op concurrentie aankomt is er niets nieuws onder de zon. De Texelsche Courant, opgericht in 1887, was nog maar net verschenen toen die in 1890 een geduchte concurrent kreeg in De Nieuwe Texelsche Courant. De krant werd aangeprezen als “het goedkoopste en meest verbreide advertentieblad” en telde in 1896 350 abonnees. Met ingang van dat jaar verscheen het ook twee keer per week.
Die concurrentiestrijd duurde liefst veertig jaar. Op 1 juli 1930 werd het recht om de "Nieuwe" te drukken overgedaan aan de Gebroeders Duinker van de Texelsche Courant. De Nieuwe Texelsche Courant verscheen sindsdien niet meer, de leus “Groen Zwart, Texelsch in het hart” is na de “fusie” overgenomen door de Texelsche Courant.
Vele jaren later, rond 1990, schudde Sjef Brügemann het Texelse medialandschap op met de Zondagskrant. Henk van Wijk, uitgever van de Texelse Courant, reageerde met weekendkrant TC3. De krant moest ook volgeschreven en zo ben ik bij de Texelaar beland. De Zondagskrant hield het niet lang vol. En kort nadat Sjef de handdoek in de ring had gegooid, verdween ook de TC3 van de markt.
Concurrentie heb je in elke branche. Spraakmakend was de oprichting van Texels Eigen Stoomboot Onderneming in 1907. Uit onvrede met de Alkmaarse rederij Bosman, die tot die tijd de veerdienst Den Helder-Texel onderhield. Een poosje voeren de twee veerdiensten beide heen en weer. Maar uiteindelijk koos Bosman eieren voor z'n geld en stopte ermee.
Bakkers konden er ook wat van. In 1932 werd in Hotel Texel een bijeenkomst gehouden, omdat de broodoorlog "het bakkersvak met de ondergang bedreigt". Liefst twintig Texelse bakkers hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging en dat waren ze echt niet allemaal. Bakkers sloegen de handen ineen, de oprichting van de Afdeling Texel van de Nederlandse Bakkersbond was een feit. En zo zijn er veel meer voorbeelden van concurrentie.
Ik vraag me wel eens af hoe het zou zijn als onze gemeente een concurrent had.
Gerard