Afbeelding
Foto:

@txl

Schoolpleinmoeder


Ja, het is officieel, ik ben een schoolpleinmoeder. Het oudste vogeltje is uitgevlogen naar de basisschool. En dat vond ik wel even moeilijk. Dat zullen de zwangerschapshormonen ook niet makkelijk gemaakt hebben, maar het was toch even een moment. De eerste dag dat ze naar school ging, was toch even spannend en toen mijn ochtend even anders liep dan gepland, ontving Chris al gauw een telefoontje onderweg naar werk, waarbij ik huilend even al mijn emoties kwijt moest. Sidenote; dochter had nergens last van. Het ritme is daarmee ook begonnen en sinds ik kinderen heb, ben ik nooit meer ergens op tijd. En nu moet ik, dus je kan je voorstellen dat de eerste ochtenden hectisch waren. 


Niet alleen het kind was eind van de week gesloopt. Het voelt als een nieuw begin- is het ook, maar dit is nog maar echt het begin van alles. Het begin van een lange schoolcarriere, met ouderavonden, schoolreisjes, kerstmusicals, rapporten, vriendjes, vriendinnetjes, kinderfeestjes.. Ja, die eerste cocon van baby- en peutertijd is voor een deel echt voorbij. Het is ook de tijd van nieuwe contacten, nieuwe ouders ontmoeten en andere praat. En stiekem moet ik daar wel een beetje aan wennen. De afgelopen 4 jaar waren een soort cocon-tijd. Gaan en staan waar je wilde (voor zover mogelijk…) en nu moet je echt mee in dat echte leven. Maar, het leuke is dat de dame in kwestie er echt aan toe was en ontzettend geniet van haar schooldagen. Gymmen, veel kindjes, lekker spelen en knutselen; ze vindt het fantastisch. En ik vind het weer fantastisch om haar op te halen en dat snoetje weer zie. Ik ben benieuwd naar de komende jaren!


Emily Westdorp