Enorm genieten van uitgestrekte natuur
Vertel iets over jezelf
Ik ben opgegroeid in Maassluis met mijn 2 jaar oudere broer Erik-Jan. Mijn vader kwam uit Amsterdam en mijn moeder is Marietje Maas, geboren op de Tuinbouw aan de rand van Oudeschild. Ze is derde in een gezin van twaalf en dat betekende voor mij veel ooms en tantes en nog meer neven en nichten op Texel! Ik heb heel veel mooie herinneringen aan logeren bij mijn opa en oma. Voor mijn gevoel deden we dat elke schoolvakantie. Wakker worden van de blatende schapen, de SRV-wagen voor de deur en tussen de middag warm eten met in één bord eerst de soep, dan de aardappels/groente/vlees en vervolgens de vla. Dat deden we thuis niet! En daarna heel stilletjes wachten tot opa en oma hun middagdutje hadden gedaan op hun stoel met schapenvacht. In die tijd heb ik mijn liefde voor het eiland ontwikkeld!
Als klein kind genoot ik al enorm van de uitgestrekte natuur, de schone lucht en de zee en het bos overal om je heen. Dat gevoel werd alleen maar sterker...
Toen ik 16 was mocht ik met 5 vriendinnen kamperen op Texel; op de Bremakker werden we met onze bungalowtent midden op het veld met jonge gezinnen gezet, zodat we ons zouden gedragen. Dat hebben we vast goed gedaan want we mochten het jaar daarop weer terugkomen! De jaren daarna bleef ik met William teruggaan naar de Bremakker; eerst met de tent en later hebben we er een chalet gekocht. Omdat we allebei leerkracht zijn, betekende dat weer dat ik bijna elke schoolvakantie op Texel was!
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Mooie herinneringen aan De Tuinbouw
Op een bepaald moment in je leven vraag je je af; wat wil ik nog echt heel graag? Voor mij betekende dat op Texel wonen. Dat gevoel had ik altijd al en dat sprak ik regelmatig uit naar William maar voor hem voelde het in eerste instantie nog niet goed om zijn geboortestad Delft te verlaten. En daar waren we het ook zeker over eens; we gaan pas als we er allebei 100% voor gaan. Eind 2013 was hij degene die zei: Zullen we het gewoon doen?
William was bezig met het idee van "doenes" te ontwikkelen en ik kon aan de slag op het Linie College in Den Helder. Een VSO ZMLK school waar ik ook veel Texelse kinderen tegenkwam. We huurden de eerste 4 jaar het woonhuis van "Flora" en hebben daar met heel veel plezier gewoond. Ook daar heb ik enorm genoten van de natuur; we keken tot De Waal en ik heb de spectaculairste zonsopkomsten gezien, roofvogels in de tuin en natuurlijk daar honderden bloembollen die uitkwamen in het voorjaar.
In die tijd overleed mijn broer onverwacht en heb ik heel veel kracht uit de natuur gehaald. De rust om me heen zorgde ook voor rust in mijn systeem.
Je werkt in het onderwijs met nieuwkomers om hen de Nederlandse taal te leren. Hoe pak je dat aan?
Na 3 jaar werken in het Speciaal Onderwijs, waar mijn hart echt ligt en je ook grotendeels werkt vanuit je gevoel, kwam de kans om in de Nieuwkomersklas aan de slag te gaan. Daar kwam ik naast Mariëlle Driehuis te staan en leerde ik een hele nieuwe vorm van onderwijs kennen waarbij ik ook meteen mijn hart aan de doelgroep verloor. Het is namelijk niet alleen hen de taal leren maar ook een veilige omgeving bieden én hen de gewoonten van Nederland en Texel bijbrengen. Dat is een heel proces maar hoe gaaf is het dat zij dan ook met hun lampion Sint Maarten liedjes staan te zingen?!
Vanwaar de keuze om in Den Burg met "doenes" te beginnen?
William wilde graag iets anders doen dan leerkracht zijn en met zijn ICT kennis dachten we aan een creatieve winkel waar je ook "iets met robotjes maken of 3d printen" kon doen.
Daar is dus uiteindelijk ‘doenes’ uit voortgekomen. En na drie jaar op nr 45 in de Weverstraat zijn we in februari 2019 gestart in ons mooie hoekpand op nr 76!
Inmiddels zijn we uitgebreid naar workshops met LEGO en heb ik een prachtige hoek met haak- en macramé garen kunnen realiseren.
Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?
Ik haak en macramé graag, dus voor de winkel maak ik regelmatig nieuwe voorbeelden voor de workshops of in opdracht voor klanten. Verder drink ik graag een wijntje met mijn nicht Miranda op het terras of lekker in het zonnetje met een haakwerk in onze voortuin. Wandelen doen we ook graag en dan is het met twee banen wel klaar met de vrije tijd, haha!
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Lekker duidelijk! Zoals die ene mevrouw die toen we in 2015 bezig waren met inrichten van doenes de deur open zwiepte en riep: “Dat gaan jullie niet redden hoor hier, met die papiertjes!”
Wat moet vooral blijven zoals het is?
De natuur zoals die nu is. Dat er schapen op de Hoge Berg lopen, dat je lepelaars kan kijken bij de Geul en de koeien in het voorjaar weer de wei ingestuurd worden zonder dat allerlei instanties vinden dat het anders moet.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Het heeft me enorm geraakt toen ik hoorde dat een contract voor een woonvoorziening in de Molenstraat voor jongvolwassen met een verstandelijke beperking werd ontbonden door de gemeente terwijl beide partijen daar al een handtekening onder hadden gezet. Dat moet echt anders!
Wie verdient er een grote pluim?
Al die mensen met een stalletje aan de weg! Ik vind het zo leuk om fruit, groenten, eieren, bloemen en zelfs vlees langs de weg te kunnen kopen. Net als een boek ruilen; echt geweldig!
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Zonder toeristen zou onze winkel natuurlijk niet in dit concept kunnen bestaan, al hebben we gelukkig ook een grote Texelse klantenkring. Maar als ik dan weer een camper op de AH parkeerplaats gepropt zie staan of hoor dat het helemaal niet raar is om met 3 auto’s naar een 6 persoonshuisje te rijden, dan is het wel duidelijk dat het allemaal niet meer zo goed past.
Wie in de volgende 'Eiland Van...'?
Gré Jongejan. Zij is nagelstyliste en is ontzettend goed in haar werk, daarom kom ik al zeven jaar bij haar! Ze is een enthousiaste en vrolijke vrouw met altijd weer een leuk verhaal.