Voelde me al snel thuis hier op Texel
Vertel eens wat over jezelf?
Geboren en getogen in Brunssum, Zuid-Limburg. Mijn ouders wonen nog in Brunssum en ik ben de middelste van drie dochters. Mijn jongste zusje woont in Heerlen en mijn oudste zus woont sinds zes jaar in Canada met haar gezin. Vanwege corona hebben we haar, haar man en dochter Olivia al 2 jaar niet gezien. Dat is een groot gemis! Samen met mijn partner Arjan van Maldegem, een echte Texelaar, heb ik drie kinderen: Pien (2014) en de tweeling Moos en Luus (2018). Na de basisschool ben ik VMBO, toen MBO en tenslotte HBO Pedagogische Academie gaan volgen, waardoor ik in het onderwijs terecht ben gekomen.
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Ik ben in de zomer van 2007 begonnen bij De Krim als vakantiemedewerker. Daar verbleef ik in een stacaravan op ‘'De Costa' met allemaal jongeren die ook bij De Krim een zomerbaantje hadden. Toen Jan van Dee aan mij (en een vriendin uit Limburg) vroeg of ik nog een jaartje wilde blijven, zei ik vrij snel ja. Na een paar weken kreeg ik toch de kriebels om voor de klas te gaan staan. In overleg met Jan mocht ik overdag invallen/werken als leerkracht en in de avonden en weekenden werkte ik dan op De Krim. Al snel kreeg ik een invalbaan bij De Luberti waar mijn schoolcarrière begon. Af en toe viel ik ook een dagje in bij de Jozefschool. Toen het schooljaar daarna vijf banen vrij kwamen op De Fontein heb ik daar gesolliciteerd en werd ik aangenomen. Ik kreeg voor het eerst vijf dagen per week een eigen klas (groep 7). In januari 2020 ben ik gestart als schoolleider op De Vliekotter waar ik het stokje van Helga Roersma over mocht nemen. Ik voelde mij hier vanaf dag één thuis. Echt een bijzondere dorpsschool waarin burgerschap hoog in het vaandel staat. Een school met een grote ouderbetrokkenheid, waarbij ook de dorpsgemeenschap een grote rol speelt.
Van kinds af aan drang gehad om het onderwijs in te gaan
Vanwaar de keuze voor het onderwijs?
Van kinds af aan heb ik al de drang gehad om het onderwijs in te gaan. Ik was altijd actief met kleine kinderen, ging op studiedagen en in de vakanties van mijn middelbare school terug naar mijn oude basisschool om daar te helpen bij de kleuters. Een aantal familieleden was werkzaam binnen het onderwijs en mijn moeder ook nog op bestuurlijk niveau. Dit heeft er allemaal mede voor gezorgd dat ik mij nu als directeur van De Vliekotter helemaal op mijn plek voel.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Mijn partner Arjan werkt in de offshore als operator-mechanic en is altijd twee weken van huis en twee weken thuis. In de weken dat hij thuis is, geniet ik extra van de tijd met mijn gezin. Het afgelopen jaar heb ik ook veel tijd besteed aan mijn opleiding tot schoolleider bij Penta Nova. Deze heb ik in juni succesvol afgerond. Ik weet dat ik in de toekomst nog meer studies zal gaan volgen, omdat ik het leuk en belangrijk vind om mijzelf te blijven ontwikkelen. Daarnaast ben ik altijd actief geweest als vrijwilliger van Rotaract Texel. Dat is een club voor jong volwassenen (jongerenclub van de Rotary) tussen de 18 en de 35 jaar - werkend of studerend - die zich actief willen inzetten voor de maatschappij en daarbij hun grenzen willen verleggen. Er wordt veel geleerd en ervaring opgedaan door het organiseren van projecten, het volgen van trainingen en workshops en door bedrijfsbezoeken of lezingen. We hebben ‘Monopoly Texel’ ontworpen en op de markt gebracht, het Pietendorp op poten gezet en wij organiseren jaarlijks het aspergediner en wilddiner. Verder hebben wij het prentenboek ‘Sint op Texel’ kunnen laten uitbrengen, staat er een wensboom op een steeds wisselende locatie op Texel en steunen wij verschillende organisaties zoals het Hospice en het Tesselhuus. We organiseren ook wel eens een uitje voor groepen mensen zoals de bewoners van de Gollards. De Rotaract is een groep Texelaars met hart voor het eiland die allemaal hun steentje bijdragen, hoe druk zij het zelf ook hebben. Mooie vriendschappen zijn hierdoor ontstaan en dankzij de Rotaract, waar ik vier jaar voorzitter van heb mogen zijn, heb ik een mooi netwerk om mij heen waar ik nog dagelijks de vruchten van mag plukken. Dus ik kan alle jongeren van Texel aanraden om je aan te melden bij Martijn van der Linde (huidige voorzitter) als je je maatschappelijk wil inzetten. Officieel ben ik nu te ‘’oud’’ en zou ik door kunnen stromen naar de Rotary, maar we hebben stiekem de leeftijdgrens iets verhoogd zodat ik af en toe nog aan mag schuiven. Ik kan ze nog niet missen…
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik heb mij vanaf het begin dat ik op Texel kwam heel erg welkom gevoeld. Na korte tijd voelde ik mij al heel erg thuis. Ik geniet erg van het ‘’ons kent ons’’. Het voelt net als waar ik opgegroeid ben in Zuid-Limburg. Ik ervaar de Texelaar als open, eerlijk en vriendelijk. Daarnaast is de Texelaar ook heel direct en zeggen zij waar het op staat. Daar hou ik wel van. Dit alles zorgt ervoor dat ik hier nooit meer weg wil. Texel voelt helemaal als mijn eiland, ondanks dat ik er niet geboren ben. Ik voel mij met hart en ziel verbonden met Texel.
Wat moet blijven zoals het is?
De saamhorigheid, de verbondenheid en het kleinschalige van alles moet zeker zo blijven! Samen de schouders eronder als er een oplossing gevonden moet worden voor een probleem. Hier zijn wij als Texelaars sterk in.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Er is in elke samenleving veel wat anders zou mogen en kunnen, maar dat is altijd complex. Dit is van zo veel factoren, culturen en tradities afhankelijk dat ik hier geen eenduidig antwoord op kan geven.
Hoe heb je de coronatijd beleefd?
Ik vond vooral het afgelopen jaar een zwaar jaar. Dat we als school voor de tweede keer onze deuren moesten sluiten, heeft veel met mij gedaan. Ik zag wat het met de kinderen, het team en de ouders deed en met wat voor een problemen iedereen geconfronteerd werd. Deze tijd heeft ook een grote impact op de middenstand en de samenleving als geheel. Ik hoop dat snel weer betere tijden aan zullen breken en we niet de school nog eens moeten sluiten.
Volgende 'Eiland Van...'?
Marjon Bruins. Marjon is mijn collega geweest op De Fontein en is nu elke ochtend op De Vliekotter om een NT2 leerling van ons te begeleiden. Samen met haar man heeft ze de ‘'Doe- en ontdekwinkel Doenes'' in Den Burg waar mijn dochter graag komt. Een leuke, vrolijke en spontane collega die ook van grote waarde is voor ons eiland.