Strakker in de planning geworden
“Het is niet zo dat hoe langer ik in de horeca werk, hoe meer ik er van snap. Wat ik wel vrij zeker weet is dat na een periode van hoogconjunctuur, vast wel weer een mindere periode zal volgen.” Het zijn roerige tijden in De 12 Balcken.
Terugkijken en vooruitblikken met Co Vermuë, samen met echtgenote Carolien en Sam Haas uitbater van taveerne De 12 Balcken. Hoe ver kijken we terug? Co draait al decennia mee in de horeca, aanzienlijk langer dan Sam, die ook alweer een jaar of zeven in de Balcken werkt en sinds 2019 vennoot is.
Grotere tegenstellingen zijn haast niet denkbaar. Sam: “In 2019 leken de bomen tot aan de hemel te groeien.” Co: “En toen ging in maart 2020 de boel op slot.” Sam: “We dachten voor een paar weekjes.” Co: “Eerst het gevoel dat je ook bij een stroomstoring hebt: een beetje rust, tijd voor achterstallig onderhoud, klusjes zat. Het voorraadhok kreeg een nieuwe vloer, etc. Maar die paar weken werd 2,5 maand. Op laatst hadden we zoiets: we moeten wel iets gaan doen. We misten het contact met de gasten enorm. Zoetjes aan zijn we begonnen met afhaalmenu’s. Toen we in juni weer open gingen was het eerst een beetje aftasten. Als de loop er maar weer in komt. De horeca draait toch op gewoontes. Een loopje, afspraak of gewoon een bakkie. Dat ritme was helemaal weg.”
Co: “Maar na twee weken was het alweer plankgas. Texel ontplofte qua drukte, mensen konden niet ver weg. In oktober weer de rem er op. Toen zijn we direct met afhaalmenu’s begonnen. Dat liep leuk, maar qua omzet stelde het niet veel voor. Maar we waren bezig en hielden de loop er in. Gelukkig draai ik al een tijdje mee en hebben we al wat vlees op de botten. Maar we wilden uiteindelijk ook weer wat verdienen.”
“Toen we na de tweede lockdown eindelijk weer open mochten, moesten we er even inkomen. Maar we hebben een gigantisch drukke zomer gehad. Het is nog steeds druk. Al is drukte natuurlijk wel een gevoelsding. Iedereen heeft daar wel een mening over, ik ook. Nu, maar op verjaardagen ging het er tien, vijftien jaar geleden ook al over.”
In De Balcken is sinds de heropening begin juni de rust nog niet weergekeerd. “Ik ben sindsdien alleen maar aan het werk geweest. Zes, zeven dagen in de week. Nog steeds. Door de drukte, maar ook door de personele bezetting. Zie maar eens mensen te vinden. Gelukkig hebben wij onze vaste kern van mensen, met hier en daar een wisseling.”
“Je ziet het overal. We hebben, met name in de horeca, op Texel een enorme schaalvergroting meegemaakt. Kijk alleen maar naar de strandpaviljoens. Méér horeca betekent ook dat je meer mensen nodig hebt. Maar jongeren maken tegenwoordig andere keuzes dan wij vroeger. Vrije tijd vinden zij veel belangrijker. Dan heb je de vergrijzing, in combinatie met de schaalvergroting kom je al snel op een tekort.”
Sinds heropening rust niet weergekeerd
“Je zag overal zaken die op bepaalde dagen noodgedwongen dicht gingen. Ook wij kregen het niet meer rond en besloten in augustus op donderdag en vrijdag overdag te sluiten. Tegen mijn gevoel in. Want de aantrekkingskracht van De Balcken is ook dat het altijd open is. Maar nood breekt wet. Er was ook wel begrip voor. Dat neemt wel af. Nu zijn we alleen nog op donderdag dicht. Als onze nieuwe mensen zijn ingewerkt, zijn we vanaf komende week weer elke dag open." Zal collega’s dat lukken? “Tja, straks komt er nog meer horeca bij, de nieuwe Karseboom (Brut) en horecazaakjes aan de Kantoorstraat. Wie gaat al dat werk straks gaat doen? Als het personeelsgebrek doorzet, besluiten ondernemers straks misschien: Ik ga maar een week dicht. Dat lijkt me niet goed. Er hoort reuring te zijn.”
Vermuë verwacht dat de drukte nog wel even zal aanhouden. “Veel mensen laten de verre bestemmingen nog even voor wat het is. Wat we merken is dat meer mensen ruim van te voren bellen of er plaats is. We hebben wat minder tafeltjes dan voorheen, maar zijn wat strakker in de planning geworden. Daardoor is het aantal maaltijden dat we serveren ongeveer gelijk gebleven. Maar, eerlijk is eerlijk, in twee jaar tijd missen we wel tien maanden omzet. Dat heeft toch z’n weerslag.”
Wat doet corona met de saamhorigheid van ondernemers? "Iedereen heeft het druk. Ik ben niet de enige ondernemer die zes, zeven dagen per week werkt. We hebben de handen vol aan ons eigen bedrijf. Dat verschuift de samenwerking wat naar achteren. Maar ik hoop toch dat we volgend jaar weer een Bluesfestival kunnen houden en andere leuke dingen kunnen organiseren. Het hoort er gewoon bij.”