Mensen echt een stap verder helpen
Vertel eens wat over jezelf?
Mijn naam is Erwin Terpstra, ik ben 36 jaar en woon in Den Burg samen met Nienke Eijpe. Ik ben geboren en getogen op dit mooie eiland. Mijn vader is Gerrit Terpstra, mijn moeder Anna van der Velde. Verder heb ik nog twee lieve zussen, een lieve broer en een zeer fijne groep aan vrienden en kennissen om me heen.
Wat voor werk doe je?
Ik heb afwisselend werk, voor de organisatie ’s Heeren Loo werk ik twee dagen per week als ambulant begeleider. Hierin mag ik behandeling geven aan gezinnen en mag ik jongeren begeleiden bij hun hulpvraag. Naast dit werk heb ik mijn eigen bedrijf Trainingtexel. Hier geef ik trainingen binnen (zorg)organisaties aan professionals die werken met mensen die veel (agressie)emotie laten zien. In deze trainingen geef ik uitleg over wat agressie is en hoe je kan leren om te gaan met de heftige emoties van een ander. Zonder jou is de emotie er niet, dus wat had je anders kunnen doen?
Ook mag ik hier op het eiland weerbaarheidstrainingen geven. Dit doe ik door middel van psychisch motorisch leren. Advies en gesprekken zijn goed en belangrijk maar wij mensen leren het meest vanuit onze eigen (levens) ervaringen. Met deze gedachte doen we fysieke oefeningen om te ervaren wat situaties met je doen. Hoe houd je rekening met jezelf en tegelijkertijd met de ander die anders is als jij.
Hoe moeilijker de hulpvraag, hoe meer uitdaging ik zie
Samen met Ewoud Bakker van Tesselcare) geef ik al twee jaar ‘Rots en Water’ aan basisschoolleerlingen en dit jaar ben ik samen met experiencecoaching Benney Kennet gestart met een project op de OSG. De school is zo dapper geweest om de leerlingen naast de reguliere lessen ook een wekelijkse training te geven op gebied van persoonlijke ontwikkeling, weerbaarheid, sociale vaardigheden, cultuur, samenwerken en alles wat hierbij komt kijken. Benney en ik hebben een actieve training gemaakt die goed aansluit bij de leeftijd en aangepast is op onze Texelse omgangscultuur.
Vanwaar de keuze voor dit vak?
Ik heb op jonge leeftijd de kans gekregen van Hans Oosterhaven om te komen werken in de gehandicaptenzorg. Dit heb ik aangepakt en daarna ben nooit meer uit de zorg gegaan. Ik vind het werken met mensen het mooiste wat er is. Ieder mens is anders en tegelijkertijd lijken we zo op elkaar. Een fascinerende puzzel vind ik dat. Hoe moeilijker de hulpvraag, hoe meer uitdaging ik zie. Ik heb gewerkt in de gehandicaptenzorg, horeca, jeugdgevangenis, gesloten jeugdzorg en besloten jeugdzorg voor jongeren met een licht verstandelijke beperking. Vanuit die laatste twee werkplekken ben ik in mijn rol als trainer gekomen. Ik irriteerde me eraan dat wij als groepsleiders alleen maar geleerd kregen dat we jongeren vast moesten pakken en naar een afzondering moesten brengen als ze boos waren. Ik was van mening dat dit anders kon en dat het fysiek beperken lang niet altijd nodig was en zelfs veel schade toebrengt. Ik heb veel scholing gedaan over hulpverlening, pedagogiek, gezinssystemen, coaching en jeugd. Ook ben ik me gaan verdiepen in het leervermogen van de mens, groepstrainingen, de werking van het brein en de weerbaarheid van mensen. Zo ben ik doorgerold in het geven van de weerbaarheidstrainingen, en ik vind het fantastisch om te doen. Ik ben bijzonder dankbaar dat ik werk mag doen waarmee ik mensen echt een stap verder help. Niks fijners om even met iemand zijn hulpvraagproces mee te mogen lopen.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
In mijn vrije tijd zwem ik heel graag, doe ik af en toe bootcamp en wandel ik veel over ons mooie eiland. Ik ben graag buiten, het liefst met vrienden op het strand, lekker met Nienke op de camping en ik lees graag een inhoudelijk goed boek. Geef mij een kampvuurtje en wat vrienden en ik ben op mijn gelukkigst. En gezien Nienke zwanger is, ga ik er binnenkort een nieuwe vrijetijdsbesteding bij krijgen waar ik erg naar uitkijk en trots op ben.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Prettig, duidelijk en direct. Ons kent ons en dat vind ik heerlijk!
Wat moet er blijven zoals het is?
De ijsbaan. Ik vind het zonde dat zo’n stukkie groen weg moet omdat onder meer het “beleid” zegt dat bij het bouwen van het cultuurcentrum ook parkeerplekken aanwezig moeten zijn. Beleid moet een middel zijn om dingen goed te laten gaan, geen doel. Met gezond verstand lijkt mij beleid ook wel aanpasbaar als de situatie daarom vraagt.
Wat zou er op Texel anders mogen?
De Emmalaan. Het zal er vanachter een bureau misschien als een goed plan hebben uitgezien, maar in de praktijk vind ik het superonveilig en onhandig. Al brengt het ook veel eensgezindheid met zich mee want ik heb niemand gesproken die het wel een goed idee vind.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Nienke, die houdt het namelijk al een lang tijdje met mij vol. Verder iedereen die op zijn of haar manier iets doet voor een ander, lekker cliché maar ik zie zoveel mensen belangeloos dingen doen en ondernemen voor anderen en daar word ik blij van.
Hoe heb je de coronatijd beleefd?
Bijzonder, al mijn groepstrainingen stopten ineens en in mijn ambulante werk werd het zorgelijk druk. Ik ervaarde snel dat er veel schade is opgelopen op mentaal gebied doordat de maatschappij dicht was. Ik moest veel werken via beeldbellen wat tijdelijk wel werkt, maar ik miste al snel het fysiek overbrengen van informatie. Ik heb gezien dat iedereen in zorgland extreem hard heeft gewerkt. Wat ik wel erg prettig vond was de rust op het eiland. Lekker alleen in de duinen of op het strand in april/mei. Dat was genieten!!!!
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Het is er en het moet blijven, we kunnen niet zonder. Ik ben me dit bewust maar toch ervaarde ik vorig jaar wel dat het erg druk was op het eiland en dat voelde niet okee. De yupperige doelgroep - "ik bepaal want ik betaal” - lijkt meer ons eiland te bezetten, wat ook met zich meebrengt dat ze ons eiland meer gebruiken dan dat ze het waarderen met alle gevolgen van dien. Het toerisme levert me gelukkig ook erg leuke dingen op waar ik blij van word.
Volgende 'Eiland Van...'?
Marleen Barendregt, ik mag met haar samenwerken in het ambulante team en ze is bezig met het ontwikkelen van haar eigen coaching op het eiland.