Texel was thuis voor Beierse Inge
Al zo’n vijftig jaar kwam Inge Herold uit het Zuid-Duitse Pöcking naar Texel. Samen met haar man Volker, die hier al vanaf zijn dertiende kwam en haar na hun trouwen deelgenoot maakte van zijn “Texelverslaving”.
Duizend kilometer rijden hadden ze er voor over, terwijl ze op amper een uur rijden van Tirol zitten. Maar de liefde voor Texel zat diep, zoals ze die ook overbrachten op hun kinderen. Ze kwamen op elke uithoek van het eiland en bouwden een netwerk aan vrienden en kennissen op. Hun zilveren bruiloft vierden ze op Texel en ook andere feesten. “Texel is gewoon het mooiste wat er is”, zeiden ze.
In de beginjaren stonden ze uren en uren in de rij voor boot. Over de groei van het toerisme was Inge niet heel enthousiast, maar ze zag ook de voordelen. Zoals de twee dubbeldeks boten, waardoor ze nu amper meer hoefde te wachten voor de overtocht.
Al vele tientallen jaren met haar man trotse eigenaar van een appartement op ’t Kerckeland aan de Schumakersweg. Van een tweede huis kon je amper spreken, toen de krant in 2004 bij hen op bezoek was, verbleven ze er 230 dagen per jaar. Aanleiding was toen de nummerplaat van hun auto, waarin ze de letters TX hadden laten opnemen. Het cijfer 84 verwees naar het nummer van hun appartement. Conform Beierse traditie hielden ze van gezelligheid en een goed glas bier.
Vergroeid met Texel kochten ze beiden een aandeel van TESO en bezochten de aandeelhoudersvergadering. Inge en Volker kon je ook tegenkomen op markten en braderieën, tijdens concerten en bij andere gelegenheden. Niet zelden hielpen ze bij dergelijke gelegenheden als vrijwilliger. Ze lazen de Texelse Courant, terug op het eiland meldden zij zich zelfs op het kantoor van de redactie.
Een maand geleden kwam Inge ongelukkig ten val en belandde in het ziekenhuis. Maar ze werd niet meer de oude, afgelopen dinsdag overleed ze. Ze werd 72 jaar.