mr Natalie schrijft...
Ontslag enzo
Met de start van de maand oktober gaat de ene branche richting het laagseizoen, terwijl de andere branche zich klaarmaakt voor het hoogseizoen. In beide gevallen is het, zowel als werkgever en als werknemer, handig dat je snapt wat er in je arbeidsovereenkomst staat. Helemaal als er een studiekostenbeding is opgenomen. Een beding dat regelt dat een werknemer niet (te) snel vertrekt na een dure opleiding die door de werkgever is betaald. Op die manier kan een werkgever zijn investering veiligstellen. Wat ik in mijn juridische praktijk zie, is dat hier veel over geprocedeerd wordt, een werknemer deze veelal niet wil terugbetalen en de werkgever wil juist dat terugbetaald wordt. Hoe dat in de praktijk zit deel ik met drie voorbeelden. Lees je mee..?
Susanne tekent een contract van een kinderdagverblijf inclusief studiekostenbeding met een termijn van twee jaar en een proeftijd van twee maanden. Geheel onverwachts zegt Susanne de arbeidsovereenkomst in de proeftijd op. Reden? De werkgever bleef haar werkdagen wisselen op onmogelijke tijdstippen. In deze proeftijd waren er echter al studiekosten gemaakt van (schrik niet) €3000,00. Voor wiens rekening kwamen die? De rechter oordeelde dat die volledig voor rekening van de werkgever komen nu er voor de werknemer geen reden was van een 'vrijwillig vertrek’. De situatie was door de werkgever en zijn weinig flexibele houding gecreëerd. De studiekosten hoefde niet te worden terugbetaald.
Wim werkt bij werkgever X. In de arbeidsovereenkomst van Wim is een artikel opgenomen dat studiekosten terugbetaalt moeten worden bij vertrek binnen twee jaar. In de CAO is bepaald dat de studiekosten terugbetaald moeten worden bij vertrek binnen een jaar. Wim vertrekt dan na iets langer dan een jaar. Wim was geen lid van een vakbond en de CAO was ook niet algemeen verbindend verklaard. Zijn werkgever gaat naar de rechter omdat hij de studiekosten niet wil terugbetalen. De centrale vraag daar is: is het studiekostenbeding nietig? De rechter oordeelt van niet. De rechter verklaart de CAO van toepassing nu partijen de intentie hadden de CAO te volgen. En het beding over de studiekosten in de arbeidsovereenkomst niet strenger mag zijn dan in de CAO. Dus de studiekosten hoeven niet terug betaald te worden.
Hassan tekent in 2016 een studiekostenbeding. Hierin staat een terugbetaling als de werknemer binnen één jaar na afronding van de opleiding ontslag neemt. De opleiding ‘Eerste Bedrijfsautotechnicus’ kost €8000,00 en wordt door Hassan succesvol afgerond. Daarna volgt hij de tweede opleiding. Na deze opleiding vertrekt Hassan bij zijn baas. Zijn werkgever wil dat Hassan de kosten van de tweede opleiding ad €6000,00 terugbetaald. Wat de rechter ervan vond? Die constateerde dat het studiekostenbeding specifiek op de eerste opleiding betrekking had. En oordeelde dat als de werkgever de tweede opleiding ook onder het studiekostenbeding had willen laten vallen, de werkgever daarover duidelijke afspraken had moeten maken. Die waren er niet. Dus hoefde de studiekosten niet terugbetaald te worden.
Moraal van het verhaal als werkgever? Laat een juridisch expert je studiekosten regeling opstellen of controleren. Op een mooie herfstweek!
Aloha,
mr. Natalie Sylvette Bakker