"Voelt als thuis als je bent toegelaten"
Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?
Ik ben Joannie van Elk-Schaapman, getrouwd met Fedor en moeder van twee prachtige kinderen Isa (9 jaar) en Sil (5 jaar). Geboren in Zevenaar, getogen in Beekbergen op de Veluwe. Het dorpse ons-kent-ons en dialect zijn mij dus niet onbekend (woar bunt ie er eene fan…?). Geboren als middelste dochter in de zomer van 1980 in het gezin Schaapman, vader Hans (docent Engels en eigenaar van familiedrukkerij Schaapman) en moeder Marjan (huisvrouw en ziekenverzorgster). Ik heb dus nog een oudere zus Marsha en een jongere zus Sharon, allen wonen nog in Beekbergen.
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
In 2002 ben ik een Texelse liefde achterna gereisd naar dit prachtige eiland. Ik kon via een baan als personeelsfunctionaris bij De Krim ook in een bedrijfsbungalow gaan wonen op het park. Enorm leuk om zo tussen de toeristen te wonen. Na een aantal jaren ging deze liefde over, maar de liefde voor Texel niet. Ik bleef plakken en ik begon met een nieuwe baan bij B&B Van der Vis en Den Boer en daar kwam ik mijn huidige man Fedor tegen. Wij zijn in 2011 getrouwd met een memorabel feest in De Hollebol. Wat een prachtige dag was dat!
Belangrijkere dingen in leven werden deze periode wel duidelijk
Wat voor werk doe je/heb je gedaan?
Ik heb bij een mediabureau als media executive gewerkt (3 jaar), bij De Krim als personeelsfunctionaris (4 jaar) en bij B&B/Omnyacc als directie-secretaresse/management-assistent en teamleider secretariaat gewerkt (10 jaar). In 2017 ben ik met mijn eigen bedrijf Joan Assisteert begonnen.
Vanwaar de keuze voor assistentie van andere bedrijven?
Na het geboorteverlof van mijn zoon Sil raakte ik bij Omnyacc op een zijspoor. Hierdoor ben ik gaan nadenken over welke andere mogelijkheden er waren. Ik kwam op het ondernemerschap uit en vooral het assisteren van anderen. Het balletje ging rollen en de eerste ondernemers meldden zich bij me. In het begin uiteraard spannend om zoiets op te starten, maar het ging allemaal best vanzelf. Inmiddels werk ik voor een heel aantal ondernemers en doe ik diverse werkzaamheden op locatie of vanaf huis: boekhouding bijhouden, facturen versturen, betalingen verzorgen, werkuren invoeren en diverse afstemming met derden. Mijn motto is: ‘Doe waar je goed in bent, verdien daar je geld mee en laat mij je assisteren met de overige, misschien voor jou vervelende klussen.’ Want die klussen vind ik weer enorm leuk om te doen. Oppakken, uitvoeren en weer afronden/opruimen. Heerlijk, de boel regelen, is helemaal op mijn lijf geschreven. Wat ik vooral het allerleukste aan mijn werk vind is dat ik elke dag samenwerk met een andere ondernemer en veel inspiratie en energie krijg van het enthousiasme wat binnen deze bedrijven aanwezig is. Het sparren over de wat moeilijkere vraagstukken binnen de bedrijven en samen oplossingen bedenken geeft veel voldoening. Daarnaast assisteer ik mijn man Fedor nog met zijn klanten bij zijn eigen bedrijf Elk Advies.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Volleyballen bij het eerste damesteam van Tevoko. Al vele jaren en ik vind het nog steeds leuk om te doen, vooral binnen het team is het gewoon enorm gezellig. In de coronatijd kwam ik er wel achter dat ik vooral het hele pakket leuk vind, dus ook even het kunnen nazitten in de kantine. Verder ben ik penningmeester bij de Voedselbank en de ouderraad van de Jozefschool. Jaarlijks maak ik het programmaboekje van het Tevoko Buitentoernooi. Hier gaat ook weer wat vrije tijd in zitten. Daarnaast spreek ik graag af met vrienden, lekker wat eten met elkaar, borrelen, avondje dansen of naar een leuk evenement op Texel.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Vriendelijk, behulpzaam, maar als je zoals ik geen echte Texelaar bent duurt het soms even voordat je in het ‘kringetje’ toegelaten wordt. Dat begrijp ik ook wel en als je eenmaal toegelaten bent, voelt het als thuis.
Wat zou er op Texel vooral moeten blijven zoals het is?
Het ons-kent-ons, het behulpzame en de kleinschalige evenementen.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Dat een groot bouwproject beter voorbereid wordt, vooral de wat kleinere details. Neem bijvoorbeeld de nieuwe sporthal. Als gebruiker ben ik genoeg dingen tegengekomen waarvan ik denk daar had toch van te voren over nagedacht kunnen worden. Ik begrijp dit dan niet zo goed. Juist bij zulke grote projecten kan er toch wel met meer precisie gewerkt worden?
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Alle vrijwilligers in welke vorm dan ook die iets belangeloos voor een ander of stichting/vereniging doen. Daarnaast alle oma’s en opa’s die regelmatig op hun kleinkinderen passen zodat de mama’s en papa’s kunnen werken of een avondje uit kunnen. Zeer waardevol!
Hoe heb je de coronatijd beleefd?
Ik moet zeggen dat ik wel een beetje in een gat gevallen ben in deze periode. Vanuit huis werken, het huishouden bijhouden en dan ook nog juf zijn voor de kids zonder volleybal, andere leuke dingen of bezoek van/aan familie brak mij behoorlijk op. Wie niet! De belangrijkere dingen in het leven werden in deze periode wel heel duidelijk.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Ik weet niet beter dan dat Texel een toeristisch eiland is. In de 20 jaar dat ik hier woon heb ik uiteraard ook gemerkt dat het drukker is geworden, maar er valt nog steeds wel om heen te leven. In de drukke periodes zorg ik er ook voor dat ik vroeg in de ochtend een rondje boodschappen doe. En op het strand lijkt het vreselijk druk, totdat je 200 meter verder loopt en dan de vrijheid van Texel weer terugvindt. Texel is groot genoeg. En soms is het toerisme ook leuk om op te zoeken. Beetje toerist op eigen eiland, terrasje in de zomer pakken en dan lekker mensen kijken. Is toch heerlijk.
Volgende 'Eiland Van...'?
Erwin Terpstra, een vriend van mij en iemand die ik enorm waardeer. Na het overlijden van mijn zwager Ivar in 2013, tevens beste vriend van Erwin, heeft hij een warm plekje in mijn hart gekregen. Erwin is ook ondernemer, werkt als weerbaarheidstrainer/coach en geeft sociale weerbaarheidstrainingen aan kinderen op Texel.