Anders bekeken...
De bril…
Een poging om op de wc een keurige grote boodschap te kleien mislukt. Oma heeft geen goede bril. Vervelend, dan zit het niet lekker en dan kun je het bij het kleine grut wel vergeten. Ik heb nog een oude emaillen potje, die brengt uitkomst en ik prijs haar de hemel in voor het behaalde succes.
Brillen zijn niet mijn sterkste punt, nee integendeel. Mijn zonnebril mist halverwege de zomer al een poot. Ik ga erop zitten of hij ligt in mijn schoot. En dan de leesbril, vaak denk ik dat ik het wel lezen kan, ik tuur wat en rek mijn armen. In het licht gaat het prima, maar owee als het gaat schemeren.
Vorig weekend moest er gefietst worden en op het menu stonden boontjes met komkommer, rijst en gebakken vis. Ik doe altijd nootmuskaat op de verse boontjes, klontje boter, u kent het wel.
Maar och heden, zoonlief pakte gauw zijn glas water en riep: "hete boontjes, poeh!” Ik schrok en proefde, inderdaad: chilipeper, het kan verkeren. De komkommer was zeer snel verdwenen, dat kan ik u vertellen…
En er werd ook zeer snel gefietst, de vlammen sloegen eruit, maar die bril is wel een dingetje. Niet bij mij alleen. Jochem Myjer maakt na zijn optreden de ontbijtjes klaar. Havermout , appeltjes, rozijnen, honing, amandelmelk en …. kaneel en dat in de koelkast. Dat is smullen de volgende ochtend.
Hij schrok van de reacties, cayennepeper!! Zijn vrouw en kinderen waren not amused, ik weet niet wat erger is. Zo op de nuchtere maag, poeh he! Maar een beetje peper is gezond.
Uit de kas heb ik bakken vol tomaten, verse tomatensoep, echt lekker! En ja natuurlijk daar gaat ook zout en peper en een paar verse wortels doorheen. Nu schijnt het dat je van wortels beter gaat zien. Ik kauw er graag op, vooral zo vers en rauw. Maar of het helpt? Ik betwijfel het. De bril blijft een struikelblok, net als de QR-code.
Misschien beter om met een bandje om te lopen, dat is makkelijk, erg handig. De leiband van de demissionaire regering vrees ik. Je zou bijna gaan roepen: "jullie kunnen de pot op.” Ik denk dat Mona dat gedaan heeft, ze had haar pittige paarse hoedje en mantelpakje net uit, maar haar bril vast en zeker nog op, ze stelde een daad, ze stapte op. Mylou Frencken van 'Het mes op tafel' en eigenares van “Theater van de liefde” in Haarlem was ook burgerlijk ongehoorzaam. Full house… "Ik ben er klaar mee”, sprak ze stellig. Dat riep Suzan ook op die emaillen pot: "Oma ik ben klaar..!!”
Jozien