Afbeelding
Foto:

@TXL

De vaste gast

Met mijn werk waan ik mij regelmatig in een andere wereld. Niet dat ik in een ver buitenland zit, of onder water, nee, gewoon op het eiland, maar toch even anders. De wereld van de toerist. De wereld waar ik andere mensen heb leren kennen tot alle puntjes in Nederland en Duitsland, maar ook België, Frankrijk.. en wellicht nog verder de landsgrenzen over. Mensen met een eigen verhaal, een eigen leven op een hele andere plek op de wereld die op het eiland even komen genieten van rust en vakantie. Die dat soms één keer per jaar, of een aantal keer per jaar. Die altijd in dezelfde periode of bungalow verblijven. En waarvan je, als je je voorbereidt op je aankomsten weer een vreugdeherinnering van herkenning krijgt, de familie komt weer gezellig! Waarbij je meeleeft met de dingen die ze meemaken, maar zij ook meeleven met jou met de dingen die jij meemaakt. 


In de tijd dat ze bij je verblijven, zijn ze dicht in de buurt en ben je even een soort verbonden met elkaar. Komen ze gezellig langs voor een praatje, of elke morgen even de krant halen. Bij vertrek is het weer wachten tot de volgende keer, daar zit soms wat tijd tussen. Tijd waarin heel veel gebeurd. Maar voor je het weet is het weer zover en zijn ze er weer. En als ik weer naar huis ga, kom ik weer in mijn eigen wereld. En dan denk ik, het eiland heeft eigenlijk twee charmes, onze eigen samenleving, met ons kent ons en alles wat daarbij hoort, en de toerist, die geniet van de vakantie en waarbij je als gastvrouw- of heer - misschien een klein stukje van mag meegenieten. Ik ben oprecht blij dat ik, ondanks nooit verwacht, deel mag uitmaken van de sector toerisme, en dat ik mag genieten van ook al het moois dat het met zich meebrengt. Want ik voel me soms net een schoonheidsspecialiste, de kunst is om de gast ontspannen naar huis te laten gaan. En hoe mooi is dat als je daar je steentje aan kan bijdragen!


Emily Westdorp