Leuk om samen iets te doen in dorpshuis
Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?
Eigenlijk ben ik nooit weggeweest uit De Waal. Ik ben geboren aan de Bomendiek in De Waal; dochter van Ben en Wil van Heerwaarden. Daar heb ik gewoond tot 1998 en toen ben ik gaan samenwonen met Marco Schipper in Den Burg.
De Waal is een prachtig dorp om in te wonen. Ik heb hier een hele gelukkige jeugd gehad. Ik ging ook graag naar de Redmer IJska School. Er viel altijd genoeg te beleven in De Waal. En bij mijn ouders kwam altijd iedereen over de vloer. Ik heb er beregezellige verjaardagen gevierd toen ik in de pubertijd kwam. Kamertje rond. Mijn ouders waren heel gastvrij en zaten er altijd gezellig bij.
In 2002 ben ik dus weer in De Waal komen wonen en in datzelfde jaar getrouwd met Marco. Samen hebben we twee jongens; Joran van 16 en Emiel van 11.
Wat voor werk doe je/heb je gedaan?
Vaak nog verrast of verbaasd van wat men op Texel verricht
Ik ben begonnen als afgestudeerd activiteitenbegeleider met een baan in de Skuul en tevens ook in de bierbrouwerij. Hilarisch om dat te combineren, maar erg leuk! Later kwam er een plekje vrij in de Gollards. Tot 2007 heb ik in het verpleeghuis gewerkt. Daarna heb ik lange tijd in De Lindeboom gewerkt en het begin van de Pofferglop meegemaakt. Vervolgens heb ik nog 5 jaar in Het Cafeetje in Oosterend gewerkt en in Hotel de Waal. Daar ben ik op een gegeven moment mee gestopt, omdat mijn vader erg ziek werd en ik geen oppas meer af kon nemen voor mijn kinderen. Mijn moeder ging immers mijn vader verzorgen. Dus heb ik toen gereageerd op een advertentie om schoon te gaan maken. Dit was dan overdag en kon ik goed combineren met de kids en onder schooltijd werken. Op dat moment niet wetende dat dit ook mijn eigen bedrijf zou worden samen met Jolande Kloosterhuis. Dit hebben we samen 5 jaar gedaan tot nu toe. En eigenlijk wilde ik helemaal niet stoppen, want ik had het heel erg naar mijn zin. Maar toen kwam het dorpshuis voorbij en Marco en ik hebben altijd gezegd “hoe leuk zou het zijn om iets van ons samen te hebben." (Hij gaat niet weg bij De Lindeboom hoor:-))
Vanwaar de keuze om beheerder van De Wielewaal te worden?
Het was me al een keer eerder gevraagd door Joke Brom (voor ons beheerder), maar ik zag dat niet zitten in mijn eentje. Alle respect voor Joke, zij heeft 11 jaar lang het dorpshuis beheerd. Maar totdat mijn man zei, zullen we het samen gaan doen? En zo geschiedde.
Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Wandelen met de hond, tijd doorbrengen met mijn kids, vriendinnen en dansen. Heel toevallig is dat laatste ook in ons dorpshuis. Alles lekker dichtbij huis, haha.
Wat heb je met toneel?
Ik zit al jaren op toneel. Dat blijft leuk om te doen. Ik speel niet vaak, maar als ik meespeel dan is het zo fijn om in de huid van een ander te kruipen. Je kan er zoveel in kwijt. En soms is het ook doodeng. Ik vind het geweldig om tijdens een uitvoering op de planken te staan, maar voordat ik op moet, sla ik echt doodsangsten uit. En op dat moment denk ik: waarom deed ik dit ook alweer? Gelukkig helpen mijn medespelers mij er altijd doorheen. En als ik eenmaal een keer op ben geweest, dan vallen de ergste zenuwen weg en vind ik het weer heel erg leuk om te doen!
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
De meeste mensen op Texel hebben hun hart op de goede plek en hebben veel voor hun medemens over. Er zijn zo ontzettend veel (verborgen) vrijwilligers die zich ontzettend inzetten voor hun medemens. En daarbij opgeteld een nuchtere no nonsens mentaliteit, maakt dat ik (gelukkig) nog vaak word verrast of verbaasd ben van waartoe men in staat is of wat men verricht.
Wat zou er op Texel vooral moeten blijven zoals het is?
De kleinschaligheid. De buurtgemeenschap. Op bezoek gaan bij je buurman of buurvrouw omdat deze de gezelligheid waardeert of omdat het gewoon fijn is. Omkijken naar elkaar. Project 2 Texel zet zich hier enorm voor in en dat vind ik fantastisch. Dat stimuleert en motiveert. Ik vind het heerlijk om zo nu en dan iets te koken of te bakken en dat weg te geven.
En niet alleen eten, er is altijd wel iets dat je over hebt of niet meer gebruikt. En als je daar nu een ander blij mee kan maken. En zo zijn er nog veel meer initiatieven en groepen op Texel die zich inzetten voor de medemens. Ik hoop echt dat dit zo blijft.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ik ben van mening dat er wel eens beter naar de verkeerssituaties gekeken mag worden. Nu wordt er in mijn ogen teveel te snel besloten of er is niet goed genoeg over nagedacht. Want hoe vaak er verkeerssituaties veranderd zijn en weer worden teruggedraaid… Vooral de verkeerssituatie langs OSG De Hogeberg, waar de fietsers op de rijbaan mogen, vind ik doodeng. Ik snap echt niet waarom dit op deze manier gerealiseerd is.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Oh zoveel mensen… Ik kan niet 1 iemand noemen, dan ga ik voor mijn gevoel echt mensen passeren. Dus dat doe ik dan ook niet.
Hoe heb je de coronatijd beleefd?
In eerste instantie heel voorzichtig. Simpelweg omdat je niet weet wat er gaat gebeuren. Veel thuis gezeten, omdat gasten weg bleven. Maar daardoor ook enorm genoten van de rust en stilte op Texel. Heerlijk vond ik dat. Gewoon hele stukken lopen of fietsen zonder iemand tegen te komen.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
We leven grotendeels van het toerisme, maar ik vind het wel erg druk. Er blijven ook maar bedden bijkomen. Vol is vol denk ik dan. Als ik mijn hond uitlaat, moet ik uitkijken dat we niet omver worden gereden door alle elektrische fietsers, e-steps en e-scooters, die je amper aan hoort komen.
Wat doe je over vijf jaar?
Dat is nog ver weg. Ik hoop dan nog beheerder te zijn, maar je weet maar nooit.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Leon van Sambeek, mijn neef die samen met mijn andere neef Melvin van Sambeek Hotel Rebecca runt.