Wat ik zeggen wou
Wist U….”
Onlangs was ik weer op een van mijn favoriete plekken. Ik was op de Aanwindst. Ja met een d in het woord omdat de wind daar duidelijk een deuntje meeblaast. Schurkend tegen de dijk van de Prins Hendrikpolder ligt daar een massief nieuw vogelland. Alleen al om die prachtige lagune is het een ware aanwinst (zonder d). Je zou zo maar willen dat het er zo komt uit te zien bij de TESO-aanleg op ‘t Horntje. Maar daaraan wordt gewerkt, naar ik heb vernomen.
Misschien valt de gepolijste uitkijkpost wat uit de toon, maar was azobee beter geweest? Ik weet het niet. Afijn, met mij op het dek stond een sportieve meneer. Hij had een jager kunnen zijn met zijn laarzen, de stevige outdoor jas en de platte pet. Maar hij bleek een vogelaar. Hij stond gebogen achter een statief met een kijker erop, die je, weet ik inmiddels, beter telescoop kan noemen. Hij ging er helemaal in op, want hij had zich nog niet echt bewogen. Ik probeerde te ontdekken wat hij vergroot in de verte voor zich zag. Eindelijk richtte hij zich stralend op. “Prachtig, prachtig”, mompelde hij verrukt.
Nu knikten we naar elkaar. “Wist u..?”, en hij hield een vlammend betoog over die schitterende lepelaars die hij zojuist had bespied. Over een piepklein vogeltje, dat slechts drie tenen bezit. Maar jaarlijks vele duizenden kilometer aflegt om hier uit te rusten en te fourageren. “En wist u…?” zo ging hij door, “dat de hele Waddenzee“, en daarbij strekte hij beide armen uit en beschreef een halve cirkel, “dat de hele Waddenzee tot voorbij Denemarken Werelderfgoed van de Unesco is?” Ik knikte bevestigend. “En wist u ook dat het een stiltegebied is?” Weer knikte ik. “En wist U dat ook bijna heel Texel stiltegebied is?” “Ja, natuurlijk weet ik dat!” sprak ik nu voor het eerst. Hij keek me verschrikt aan en nam me van hoofd tot voeten op. “Oh, u woont hier. Neemt u mij niet kwalijk. Mijn vrouw moppert wel eens op me dat ik er altijd maar van alles uitflap” “Geeft niet hoor,” sprak ik goedmoedig. “Waren er maar meer zoals u…” “Wilt u ook even kijken door die van mij?, want die vaste telescoop staat eigenlijk te hoog.”
Texel let op Uw zaak.
Rien Mast, Den Burg