De kant langs
Hologram
Dus Michiel mag blijven. Onze burgemeester heeft geen spectaculaire uitglijders gemaakt en lijdt niet aan plotseling verlies van actieve herinneringen. Heeft ook nooit beweerd met Poetin in dezelfde Datsja te hebben gezeten. Wordt geen lobbyïst voor TOP, Europarcs of voor boerenvereniging Ons Belang. Heeft zelfs de meest begeerde baan bij de gemeente aan zich voorbij laten gaan: beddencoördinator. Geen functie elders voor Michiel.
We weten wat Michiel allemaal niet fout heeft gedaan. Maar hij moet ook wat goed hebben gedaan. Anders zou de Vertrouwenscommissie hem niet nóg zes jaar willen. Maar wat? Openingen verricht, lintjes opgespeld en doorgeknipt, op visite bij 100-jarigen en bruidsparen die 65 jaar zijn getrouwd en andere ceremoniële taken. En wat nog meer?
Inhoudelijker is het voorzitterschap van de gemeenteraad. Wat houdt dat eigenlijk in? Zoiets als bondscoach Louis van Gaal? Die moet het met elf spelers doen, terwijl Michiel met vijftien de arena in mag. Alleen Louis mag ze zelf uitzoeken, die vijftien van Michiel kiezen wij. Hij heeft het er maar mee te doen.
In dat politieke veld rennen spelers alle kanten op. De stijl soms onnavolgbaar, tactieken raadselachtig. Ze proberen elkaar buitenspel te zetten, een hak te zetten of onder het gras te schoffelen. En een schot voor open doel. Met Michiel in de rol van coach, scheids- en grensrechter. De Vertrouwenscommissie heeft zich er over gebogen. Zo spannend was het niet. Je weet wat je hebt en anders moet je maar weer afwachten wat je krijgt.
Hoe zou Michiel er zelf over hebben gedacht? Zes jaar gezaaid, nu wordt het tijd om te oogsten? Gaat ie de komende zes jaar méér zijn stempel op de politiek drukken. Voorgangers konden héél overtuigend zijn. Ze wisten scheeflopende debatten naar hun hand te zetten en de raad voor hun standpunt te winnen.
Er zijn de nodige uitdagingen: de motor van het toerisme is roodgloeiend, schaarste aan personeel, oplopend tekort aan woonruimte, bedrijven en parken worden door overkanters opgekocht (“Roompotisering”), net als huizen, die onbetaalbaar worden voor Texelaars, en ook landbouwgrond komt steeds vaker in overkantse handen en is niet meer te betalen door jonge Texelse boeren.
Vergrijzing, krimp van het aantal leerlingen, onderwijs onder hoogspanning, overlast in het uitgaansleven, afnemende fatsoensnormen, bedreigingen op het schoolplein, verdroging en stijging van de waterspiegel. In zijn takenpakket ook de gemeentelijk organisatie. Hoe zou het daarmee gesteld zijn? We horen het wel als we weer op elkaars verjaardag gaan.
Politie, brandweer, strandvonderij, kustverdediging, evenementen, allemaal het pakkie an van Michiel. En ook: samenwerking in provinciale zaken, kabinetszaken, Waddensamenwerking, Europese Zaken en Veiligheidsregio.
De portefeuille van Michiel is nog veel uitgebreider. De burgervader vliegt van hot naar her, duikt dan hier op, dan weer daar. Da’s toch onmogelijk voor een normale sterveling. Hoe gaat ie dat in vredesnaam doen? Ik denk dat ik het weet.
Ik zag Michiel laatst stiekem bij Moerbeek naar binnen glippen. Om zich een nieuw pak aan te laten meten. Geen gewone krijtstreep, nee, net zo eentje als die vier van Björn & Benny, Agnetha & Frida. Met zo'n ultramodern ABBA-pak duikt Michiel straks op allerlei plekken tegelijk op: maar dan als hologram.
Gerard