Het zijn van eigen baas beviel me goed
Vertel eens wat over uzelf?
Ik ben geboren in 1951 te De Waal, met een onderbreking van ongeveer 10 jaar heb ik altijd in De Waal gewoond. Ik heb daar 4 jaar de Redmer IJska school gedaan en daarna nog 2 jaar CVO in Den Burg. Na de Landbouwschool in Den Burg ben ik naar de Middelbare Landbouwschool in Alkmaar gegaan, gevolgd door de Middelbare Bosbouw – en Cultuurtechnische School in Arnhem. Na mijn studietijd heb ik diverse boekhoud/administratieve en andere diploma’s gehaald in mijn avonduren. Ik ben al meer dan 50 jaar samen met mijn vrouw Ans.
Wat voor werk heeft u gedaan?
Na mijn studie ben ik teruggekeerd naar Texel, omdat ik geen passend werk kon vinden. De Wet Ruimtelijke Ordening werd net in mijn examenjaar van de Cultuurtechnische School in de ban gedaan. Alle ruilverkavelingen kwamen stil te liggen, met als gevolg een personeelsstop bij de grootste werkgevers in deze branche waaronder Grontmij en Heidemij.
Zorg voor meer lokaal op Texel geteelde en verwerkte producten
Vanwaar de keuze om in de jaren negentig met HebroTex te beginnen?
Na een jaar of 15 op diverse administraties te hebben gewerkt, onder andere bij Cor de Wit Drankengroothandel en Bakker’s IJzerhandel BV, kwam ik in aanraking met de verwerking van Texelse schapenwol tot eindproducten voor de consument. Dit sprak me zodanig aan dat ik daarvan mijn beroep heb gemaakt.
Hoe kijkt u terug op het bedrijf dat u sindsdien heeft neergezet?
Ik kijk met veel trots terug op mijn bedrijf HebroTex BV (nu Texelana BV). Ik kan me als de dag van gisteren herinneren dat ik met Hfl 50.000,- eigen geld bij de bank om een bedrijfskrediet ging. Samen met mijn vrouw, die er 4 jaar na de oprichting ook kwam werken, hebben we dit bedrijf 27 jaar gerund. We hebben er een mooi bedrijf van gemaakt bestaande uit 2 winkels, een webwinkel en een groothandel. Het zelf producten ontwikkelen was altijd een grote uitdaging. Het eigen baas zijn beviel mij goed want in de administratie van een bedrijf zit je namelijk altijd achteraan, je zet alles op een rij wat al is gedaan door een ander en je hebt geen invloed op het beleid.
Wat doet u zoal in uw vrije tijd?
Mijn vrije tijd wordt voor een groot deel ingevuld met tuinieren, camperen en diverse bestuursfuncties waaronder de dorpscommissie van De Waal, VVD Texel en Dorcas Texel. Ik wandel graag door de Texelse natuur, sudoku’s maken is soms verslavend en ik luister graag muziek van de jaren ’50, ’60 en ’70. Ik ben nog steeds gek op de muziek van Elvis en ik lees graag een boek, het liefst over geschiedenissen.
Hoe ervaart u de mensen op Texel?
De mensen op Texel zijn divers. Maar met een gemene deler: doe gewoon, blijf nuchter en laat je niet gek maken. Er is op Texel geen plaats voor zogenaamde blaaskaken.
Wat moet er op Texel blijven zoals het is?
De gemoedelijkheid moet blijven en bovenal het vertrouwen kunnen stellen in elkaar als gemeenschap. Per slot van rekening hebben we samen een plek waar we wonen en werken en kom je elkaar altijd weer ergens tegen, hetzij privé hetzij zakelijk. Je hebt elkaar gewoonweg nodig in een “geïsoleerde” leefgemeenschap van onze grootte.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ik zou de raad en B&W willen uitdagen om eens een visie neer te leggen ten aanzien van de toekomst van het Texelse toerisme, energievoorziening, ontsluiting, verkeersdruktebeheersing enzovoorts. Van het parkeerplan van de gemeente zou ik graag eens een open begroting willen zien van de kosten/baten. Het plan is mijns inziens opgezet met de wishful thinking methode. Maak alles gewoon blauwe zone en sommige straten voor vergunninghouders. Eenvoudig te handhaven en geen administratieve rompslomp en toeristisch vriendelijk. Het vrije vestigen van “overkanters” in woningen boven de €600K is mij een doorn in het oog. Steeds vaker zie je spookwoningen in het buitengebied. Maak van het bedrag acuut 1 miljoen euro en koppel daaraan de bouwindex.
Ik zou graag willen dat het Texelse landschap van voor de ruilverkaveling, jaren vijftig en begin zestig, deels wordt teruggehaald. Daar waar mogelijk vooral op het oude land van Texel. De kneuterigheid van toen zal door de toerist van nu en de toekomst alleen maar meer worden gewaardeerd. Vraag aan de gemiddelde toerist iets te noemen over Texel en men zegt: schapeneiland. Zorg dat de schapenhouderij door middel van de toeristenbelasting wordt ondersteund, zodat er een redelijke boterham verdiend kan worden door hen. Er mag ook meer aandacht zijn voor biologische landbouwproducten en eigen “visafslag” waar dagelijks de vers gevangen vis door restaurants wordt ingekocht. Met andere woorden: meer lokaal geteelde en verwerkte producten. Dat zal Texel nog meer een “eigen” geven en door de toerist zeer worden gewaardeerd.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Ik wil niemand persoonlijk noemen. Maar de volgende organisaties die in mijn optiek een pluim verdienen zijn onder meer het Texelfonds, Stichting Samen Een Texel, De Krim en TESO.
Hoe heeft u de coronatijd beleefd?
Als een soort wake up call. Plotseling was alles wat zo gewoon was niet meer zo gewoon. Ikzelf ben in mijn bubbel gebleven met selectief ontvangst en bezoek van familie en vrienden. Geen theaters en geen etentjes buitenhuis. Maar horecaondernemers zullen hebben ervaren dat door de zaken anders te organiseren (tijdens de beperkte lockdown) er toch verdiend kan worden zonder een afgeladen vol restaurant of kroeg. Kortom minder kosten. Ik denk hier aan de “wet van de afnemende meeropbrengst”.
Hoe kijkt u tegen het toerisme aan?
Het toerisme is op Texel onontbeerlijk. Eenieder die het tegendeel beweert, leeft blijkbaar op een ander eiland dan ik. Laten we het koesteren; niet meer toerisme, maar onze kwaliteit en unique selling points van Texel bewaken. Hoofdvraag moet altijd blijven: waarom komt de toerist naar Texel? De hierop gegeven antwoorden zullen we goed in ere moeten houden.
Volgende 'Eiland Van...'?
Pieter Jan Kooger. Hij is mijn achterbuurman, oud-aannemer, huidig ICT-man en ook maatschappelijk actief.