Heerlijk dat wekker niet meer gaat
Hij kan met genoegen kijken naar leidingwerk van een verwarming dat vakkundig is aangelegd. Liefst vijftig jaar was Chris Meijer uit Zuid-Eierland actief als verwarmingsmonteur. Recent ging hij bij IBS/Oele/Schoo met pensioen.
Chris, afkomstig uit het Westfriese Oostwoud, begon een halve eeuw geleden als 16-jarige bij Feenstra in Heerhugowaard waar hij meehielp bij de aanleg van verwarmingen in 350 nieuwbouwhuizen in Alkmaar. Dat was van korte duur, nadat hij samen met drie collega’s had aangegeven dat ze wat meer loon zouden willen ontvangen. De bedrijfsleiding weigerde, waarna ze alle vier vertrokken. “Ze keken wel even raar dat we echt gingen, maar je had in de tijd gelukkig al snel wat anders. Je was toen bij dat bedrijf eigenlijk meer een nummer dan een naam en dat werkte ook niet echt prettig.”
Nadat hij Margriet Hottentot had leren kennen, kwam Chris in 1980 naar Texel waar hij aan de slag ging bij Schoo dat toen nog in de Molenstraat in Den Burg zat. “Daar werkten we met twintig mensen. Ik was destijds de eerste die gewend was met dunwandleidingen te werken. Dat waren leidingen die niet meer per sé gelast hoefden te worden, maar die je ook op andere manieren aan elkaar kon koppelen.” De goede tijden waren van korte duur; na een jaar brak de crisis in de bouw uit en moest de helft van de werknemers eruit. De baan van Chris kwam ook op de tocht waarna hij parkbeheerder van Slufterduin werd. Een mooie baan met de kanttekening dat hij er in de huisjeseigenaren 41 bazen had. “De ene helft van de gasten belt je in de ochtend als er wat is en de andere helft in de avond, dus je was er wel altijd mee bezig.”
In de wintermaanden bleef hij intussen aan het werk bij Schoo totdat de bouw aantrok en hij eind jaren tachtig volledig kon terugkeren. In 1992 maakte hij de verhuizing mee naar de Abbewaal en daar bleef hij bij IBS/Oele/Schoo tot voor kort actief als verwarmingsmonteur. “Dat was een fijn bedrijf om voor te werken met veel mogelijkheden tot opleiding. In Joes Schoo, Piet Schuijl en Menno Schuijl heb ik ook altijd fijne en prettige bazen gehad.
Het mooiste was de afwisseling in de vele werkzaamheden
Chris deed door de jaren heen veel installatiewerk bij Texelaars thuis en hij werkte mee aan grote projecten bij onder meer de Sluftervallei, de Gollards en het PHH-gebouw aan de Pontweg. Het laatste was voor hem extra bijzonder omdat hij daarmee ook de installaties verzorgde bij de brandweer waar hij zelf als vrijwilliger actief was. “Maar het mooist vond ik de afwisseling in het werk. Je kon bij wijze spreken in de ochtend in De Cocksdorp actief zijn en in de middag weer heel ergens anders. Het was ook leuk om bij vaste klanten over de vloer te komen. Bij sommige mensen heb ik door de jaren heen wel drie of vier nieuwe ketels geïnstalleerd. Soms kwam je ook langs om storingen te verhelpen en dan bouw je wel een band met elkaar op.”
Brandweer
Naast zijn werk was Chris 23 jaar actief bij de brandweer totdat hij begin 2016 afzwaaide. “Ik ben blij dat er op het werk altijd ruimte was om te kunnen gaan als de brandweer werd gealarmeerd.” De toenemende regionalisering plus bijbehorende verzwaring van de eisen vormden voor hem de gelegenheid om het brandweerwerk vaarwel te zeggen. Bij zijn vertrek werd hij koninklijk onderscheiden voor zijn inzet. Chris was eveneens een aantal jaar actief bij de toneelvereniging van Zuid-Eierland, bouwde zijn eigen huis plus een vakantiehuis aan de Postweg en hij was actief voor de paardensport.
Voor het laatste zette hij zich onder meer in voor de bouw van hindernissen bij wedstrijden. "Daar is het van belang dat alles stevig is en dat een ruiter niet met zijn of haar paard onderuit kan gaan. Daar zijn in het verleden vervelende incidenten mee geweest.” Op het moment is hij vooral actief in de bouw van hindernissen bij wedstrijden aan de overkant. “Een mooie wedstrijd is de military in Boekelo. Daar zitten Margriet en ik soms ook als jury bij een hindernis. Dan zie je de wereldtop in de paardensport aan je voorbij komen.” Voor de komende tijd is de agenda leeg en dat hoopt hij graag even zo te houden. "Het is heerlijk dat er 's morgens geen wekker meer afgaat en dat het ‘moeten' er nu vanaf is. We hebben nog het vakantiehuisje dat we verhuren en twee pony's die we verzorgen. Daarnaast maken we graag fietstochten en daar hebben we nu alle tijd voor.”
Jeroen van Hattum