Anders bekeken...

Alhambra..…


Ik zit met zeven zussen in de tuin, heerlijk in de zwoele zomeravondzon, een pot verse muntthee erbij. Het is volle maan en eindelijk weer eens een warme avond. De radio speelt en de honden liggen op mijn blote voeten en ik geniet.

Altijd boeiend zussen onder elkaar, en ook wat er zich per stuk afspeelt. Eerst wilde ik er niet aan, ik dacht het is meer het bouquetreeksgenre maar ja als je eenmaal begint. Ik ben zelf nummer zes, de laatste in de rij, en heb “maar” drie zussen, waarvan de eerste ook nog tot groot verdriet heel vroeg is overleden. Ja dat gebeurt, dat hoort ook bij het leven.

De zeven zussen is een prachtige reeks met voortdurend wendingen en terugkoppeling naar het verleden, de geschiedenis. De Maan is een schitterend boek, voor mij de mooiste, ik heb iets met de maan. Ik ben gepakt door het kleine meisje dat op blote voeten in het Alhambra voor vele mensen de Spaanse dans op virtuoze wijze aan het voetlicht brengt.

De Spaanse muziek is geweldig, er spreekt passie en gevoel uit afgewisseld met iets van melancholie dringt het binnen in je hart en ontdooit alles. Vorige week zaten Jacomien en ik te luisteren in de tuin van Brakestein.


Twee geweldige gitaristen /zangers Jonathan Alvarado en partner roerden onze innerlijke snaren. Vooral als ze beiden zongen en speelden. De stemmen kleurden prachtig bij elkaar. Het was jammer dat het zelfs na een toegift afgelopen was, we hadden hier de hele avond naar kunnen luisteren.

Op de bank zat Werner met vrouw Frida en zussen te luisteren en te genieten en ook naast mij werd het stil bij Jacomien. Zij heeft ook vele zussen, daar onder De Slufterdûûne werd ook onder invloed van zuidelijk temperament een groot gezin geboren.

Het waren geen Spaanse voeten die klepperden, het waren de klompies, de vele klompies van klein tot groot die klepperden over de keien. Er was allerlei muziek...


Wij Tesselaars met koeien en weilanden, met schapen en verse kaas worden wat nuchter ingeschat, maar niets is minder waar. Muziek kan tranen laten stromen. Zo belangrijk in het leven en zo heerlijk om weer te beluisteren met elkaar. Met Strenderpop als broers en zusters bij elkaar voor de muzieknis; het Alhambra van Oosterend. Geweldig dat het weer kon.

Muziek, muzikanten, met elkaar genieten van de klanken, Spaans, Tessels, een gitaar, een accordeon, een kerkorgel, het maakt niet uit, het is loutering voor de ziel…


Jozien