Pasje kwijt
Een anoniem nummer op mijn telefoon. Een dame van de politie vraagt of ik misschien mijn bankpasje kwijt ben. Even gaan er een paar alarmsignalen bij me af om alert te zijn, maar mijn bankpasje blijkt tot mijn schrik echt weg te zijn. Of ik de laatste drie cijfers van mijn rekeningnummer op het pasje wil vermelden? Die vraag wekt vertrouwen en de cijfers komen inderdaad overeen met het pasje dat de dame van de politie bij zich heeft. Ik kan het komen halen op het bureau in Den Burg. De aap is snel uit de mouw; ik had wat gekocht op de markt op de Groeneplaats en daar moet mijn pasje op de grond gevallen zijn. Alle geluk dat iemand hem gevonden heeft en zo attent is geweest ermee naar het sinds kort weer geopende politiebureau te gaan. De persoon in kwestie blijkt ook nog naar het gemeentehuis te zijn geweest (sinds een paar jaar de plek voor gevonden voorwerpen) maar daar zat de deur op slot. Binnen tien minuten heb ik mijn pasje weer in handen inclusief de vriendelijke groeten van de mevrouw van de politie. Al schrijvend lijkt het bijna op een scéne uit het TV-programma 'Toen was geluk nog heel gewoon', maar dit was gelukkig de praktijk. Erg prettig om te ervaren hoe het politiebureau in Den Burg gewoon weer open is en blij mee dat een onbekende de moeite nam het pasje in veiligheid te brengen.
Jeroen van Hattum