Puber(t)aal
Positiviteit
Het is inmiddels ruim twee weken geleden dat ik geschrokken voor mij uitstaarde. Naast het streepje dat aangeeft dat de test correct is afgenomen, verscheen er toch echt onmiddellijk en heel duidelijk een tweede streep. Ik deed de zelftest de dag ervoor ook al, omdat ik lichte keelpijn had, maar de uitslag was toen negatief. De volgende dag was de keelpijn er weer, deze keer vergezeld door neusverkoudheid. Het zal toch niet? Even testen, een negatieve uitslag en hup naar school voor de laatste vergaderingen. Dat dacht ik. Helaas. Vals-negatief komt wel eens voor: de test geeft een negatieve uitslag terwijl je het virus wel onder de leden hebt, maar er zijn te weinig virusdeeltjes om dit aan te tonen. Vals-positief komt echter amper voor. Dat werd een dag later bevestigd door de PCR-test.
Na een roerig schooljaar is het enige wat je als docent wil – naast vakantie en uitrusten – het jaar gezellig afsluiten met jouw leerlingen. We hadden gepland om in het bos te gaan ontbijten en daar zou ik de rapporten uitdelen. Dit idee ging helaas in rook op. Ik vroeg een leerling of zij mij wilde toevoegen aan de groepsapp (waar ik normaalgesproken echt niet in wil zitten), werd meteen toegevoegd en moest gniffelen om de naam van de app. Pubers zijn echt zo raar en zo leuk. Ik vertelde van de positieve test en werd onmiddellijk overladen met beterschapswensen, iemand reageerde met “ahhhh wat kut!” (normaal corrigeer ik dit naar "he bah, wat nou vervelend", maar nu moest ik erom lachen en liet ik het gaan) en eentje was blij dat ik thuisbleef “anders word het nog verder verspreid”. Deze werd uiteraard verbeterd op zijn werkwoordspelling en herinnerde mij vervolgens aan het artikel ‘taalverbeteraars zijn onplezierige mensen’. Stomme pubers.
Een lieve collega nam de rapportuitreiking van mij over en zo begon voor de leerlingen hun vakantie. Diezelfde middag nog verschenen er aan mijn deur bedankjes voor het afgelopen schooljaar. Een tijdschrift, wat lekkers, de liefste kaartjes met prachtige teksten, zoals: "Het hele jaar heb ik al het gevoel alsof u het beste bij me naar voren haalt. U gelooft altijd in mij en blijft mij altijd aanmoedigen." Een mooier compliment is er toch niet? Wat een positiviteit weten ze mij zo voor de vakantie toch weer te brengen.
Een paar dagen later lag ik ’s middags te slapen toen er werd aangebeld. Mijn vriend deed de voordeur open en kreeg van een leerling een handbeschilderde steen met daarop een plaatje van Kikker en een bijpassende tekst over dat ik wel een op-kikker kon gebruiken. Hoe lief!
Hoe jong en gezond ik ook ben, de klachten waren helaas niet alleen mild en nog ben ik niet ‘de oude’. De zomervakantie had ik mij anders voorgesteld dan herstellen van het coronavirus, helemaal na een roerig jaar met fysieke lessen, online lessen, lessen met halve klassen en ga zo nog maar even door. Voor nu pak ik dus even mijn rust, onderweg naar een volledig herstel en voorzie ik jullie na de zomervakantie weer van mijn schrijfsels over het reilen en zeilen op de middelbare school. Voor nu wens ik jullie allen een prachtige zomer. Houd het virus buiten de deur en blijf verder vooral positief!
Marlieke Daals
Docente Nederlands OSG