Afbeelding
Foto: Eigen foto

mr Natalie schrijft...

Ingrijpend…


Terwijl ik mijn computer aanzet om deze column te typen, hoor ik buiten een heibels lawaai. In één beweging doe ik de deur van mijn werkkamer open en loop naar de ramen in de woonkamer aan de voorkant van het huis aan de kant waar het geluid vandaan komt. En zie een ongebruikelijk Texels beeld: een gele ambulancehelikopter die zeer laag naar ons huis toe lijkt te vliegen, over ons woonhuis heen, naar de achtertuin en een paar seconden later op het agrarische land stilstaat. Gelukkig wonen we in een land waar we deze snelheid van medische service hebben en was het voor niemand in de straat, hopelijk is het goed afgelopen. Ik open mijn column hiermee, omdat dit de kwetsbaarheid van het leven weergeeft, die ik ook in de praktijk van mijn advocatenkantoor steeds vaker voorbij zie komen en ook voorzie voor ons eiland. 


Wat ik bedoel? Ik doe als advocaat werk voor ondernemers en particulieren. En dat is, als je snel kijkt, op het oog alleen juridisch werk. Echter, doe ik mijn werk als advocaat in ieder geval op drie lagen. Juridisch, emotioneel en spiritueel. “He”, hoor ik je denken, “werk jij spiri wiri?” Nee, zeer zeker niet. Wat ik bedoel is dat je, zeker in een vechtscheiding, of jarenlange burenruzie, de verantwoordelijkheid van de ander ook voor 100 procent bij de ander mag laten. En dat ik bij onverwacht ingrijpende gebeurtenissen zie dat het belangrijk is dat er op deze drie gebieden wordt samengewerkt.

Ik zie het bij het rouwproces van de klanten die hebben gehoord dat hun echtgenoot niet meer beter zal worden. De ene echtgenoot kan na dit nieuws niet meer praten, maar alleen nog schrijvend vertellen wat hij/ zij willen. De andere echtgenoot wordt na jarenlang een binnenvetter te zijn geweest, ineens naar buitengericht. Allemaal verschillende stappen, die we al dan niet ook zelf meemaken. Juist in deze enorm veranderende tijd sta ik daar nu bij stil. 


Vanwaar? Als het goed is ben je op de hoogte dat in Australië op dit moment in zodanige lockdown zit dat je alleen 10 kilometer om je huis mag bewegen. Als ondernemer ben ik zodanig getraind om niet alleen in het nu te leven, maar óók vooruit te denken. En als je dat, net als ik, doet of hebt gedaan, heb je je vast ook aan de ene kant gerealiseerd dat de kans groot is dat ook ons land in het najaar weer in lockdown zit. Dan heb je aan de andere kant ook overzien dat de bedragen die ondernemers als steun van de overheid hebben gekregen, een keer terugbetaald moeten worden of stoppen. Die verandering heeft impact op ons allemaal en dat vraagt dat we nu al krachtig zijn én kunnen meebewegen. 

Op een mooie zomer! 


Aloha, 

mr. Natalie Sylvette Bakker