Muziek rode draad in leven van Corrie Witte
Muziek liep als een rode draad door het leven van Corrie Witte-Maas. Op haar accordeon begeleidde ze het Oudeschilder Visserkoor, ze speelde orgel, zong in het kerkkoor en speelde bij tal van andere gelegenheden.
“Ze was op jonge leeftijd al talentvol en de liefde tussen haar en haar accordeon groeide zienderogen”, schrijft Frans Pieterse in zijn Texelse muziekboek “Heerlijk Gespeeld Jongens” over Corrie Witte-Maas. Hoe ze accordeonles nam bij Jan Visser. Al op jonge leeftijd speelde ze solo’s op uitvoeringen. Ze was graag overgestapt naar accordeonverenging Avanti van Krijn Brouwer. Maar haar ouders, die een groentewinkel in de Gravenstraat hadden (later Het Vierspan en Peek), hielden dat tegen. Pieterse citeert: “De ouders van Brouwer komen niet in de winkel en Jan Visser wél. Dus je blijft waar je bent.” Later stapte ze over naar Peter Kok, die accordeonvereniging De Dageraad was begonnen. Toen die ter ziele ging vormden ze een accordeonclubje bij de muziekschool.
Tijdens de actie Kinderpostzegels in 1956 voor een Astmapaviljoen speelde ze met Frans Pieterse op de Groeneplaats. Een foto getuigt ervan hoe Corrie in dat jaar de muzikale omlijsting verzorgde van het toneelstuk “Het zakdoekje van de prinses” in de Oranjeboom.
Na het overlijden van Kok nam zij de begeleiding van het Visserskoor over. Corrie was er dertig jaar accordeonist, ze componeerde nieuw repertoire, was lid van de liedjescommissie en was betrokken bij het maken van cd's.
Ze zette zich ook in voor de Rooms-Katholieke kerk. In 2015, toen ze 40 jaar actief was, kreeg ze de Gregorius Onderscheiding. Ze zong in het dameskoor, was ze dertig jaar lang organiste, stelde de liederenlijst samen, was ze lid van de Parochieraad en maakte de kerk schoon.
Ze was actief op tal van andere vlakken. Ze zette zich van 1973 tot 1986 in voor de Texelse Boys. Ze had met anderen de kantine onder haar hoede en werkte mee aan het clubblad. Van 2003 tot 2017 was ze vrijwilliger in het verpleeghuis, waar ze wekelijks accordeon speelde en meewerkte aan het verteltheater. Corrie zette zich ook in voor de voedselbank. Daar hielp ze wekelijks met het samenstellen van de voedselpakketten.
Gedenkwaardig is de foto waarop accordeonisten en andere muzikanten bij het Polderhuis een muzikale erehaag vormen tijdens haar huwelijk met Theo Witte.
Eerbetoon ook in 2018, toen ze afscheid nam als accordeonist van het Visserskoor. Nadat ze door het koor was toegezongen werd ze benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau voor al haar verdiensten voor de Texelse samenleving.
Corrie Witte-Maas overleed maandag 5 juli. Ze werd 78 jaar.
