Anders bekeken...

Oldtimers…


Zoonlief in Oldebroek is zeer ernstig aan de telefoon. "Verschrikkelijke brand ma, naast de garage!” Schoonvader en zwager hebben een grote garage aan de Zuiderzeestraatweg. De buren doen in zwembaden en een werknemer gooide een peuk in de prullenbak.

Ja, hoe kan het gaan, vlammen en rook tot in den hemel. Grote paniek en grote rode brandweerwagens. Schoonvader Gerrit heeft net als vele sleutelaars in de omstreek een hobby naast het beruchte crossen; kostbare oldtimers. De prachtigste gepoetste en gerestaureerde wagens staan in de schuur, ze worden elke week met de club vertroeteld en bewonderd.

Nu moet alles eruit. Met man en macht wordt het waardevolle gareel op veilige afstand gesleept, aangeslingerd en weggereden. Brand zit soms in een klein hoekje of in een klein boekje. Ik las deze week het verhaal opgeschreven door Aart van den Brink: 'De branden van 1696'.

Een zoektocht naar de toedracht van de beschuldiging van de vroedvrouw Jannetje Joosten. Waar ze bakerde ontstond jaren geleden veel commotie en vuur, ze had alle schijn tegen, maar was het haar aandeel?

Dat mag u zelf gaan lezen natuurlijk! Sherlock Aart heeft een hoop speurwerk gedaan, een interessant boekje geschreven en er volgt vast nog een lied op. Dat hoop ik althans. Een mooie ballade met de gitaar met dat beetje lugubere levensverhaal. Terugstappen in de tijd. Bijzonder om te zien dat er na brand ook vondsten gedaan kunnen worden.

Honderd meter bij ons vandaan werd een soort van plaggenwoning gevonden. Ja de resten natuurlijk. Dat begrijpt u. Met ergo conclusio: “We wonen in het oudste dorp van het eiland.”

Antieke Jozien wordt hier echt blij van. Heeft die verschrikkelijke brand in de ijstijd toch nog iets opgeleverd. Het was toch een toestand, meerdere gezinnen letterlijk in zak en as. Brandweerwagens vanuit heel Noord-Holland waren aan het blussen. Er was geen houden aan. Hoe mooi nu een paar jaar later de herbouwde huizen in oude stijl waar de bewoners weer hun vertrouwde plek hebben ingenomen.

Eigenlijk zijn wij hier een beetje de oldtimers; er moet wat aan gesleuteld worden, af en toe wat nieuwe onderdelen, een knietje of een heup, in het systeem. Wat poets- en schilderwerk, maar dan heb je ook wat.

We zitten heerlijk in de tuin als de telefoon gaat: "Heeft u nog houtskool ma? We willen gaan barbecueën in de tuun!” Ik kijk manlief aan en die trekt zijn wenkbrauw omhoog. "Het varken moet aan het spit”, verduidelijkt de jongste zoon. Sommige dingen blijven gelukkig altijd hetzelfde…


Jozien