@TXL
Ge- of ontspannen?
Mei 2019. Rond de klok van 1 uur ’s nachts. Ik werd wakker, met een mega hoge hartslag, overal zweet en een enorme buikpijn. Ik heb even gedacht dat ik doodging. Na een loodzware nacht bleef de buikpijn aanhouden en een enorm gespannen gevoel. Hoewel ik in eerste instantie dacht dat het om een griepje ging, ging ik na een paar dagen toch naar de huisarts. Het bleek dat ik overspannen was. Hoewel ik toen heel blij was met een diagnose, landde het niet direct.
Een paar dagen later wel, en hoe. De psycholoog zei dat er een half jaar voor stond. Ik weet nog dat ik dacht, oké, een half jaar, we hebben een einddoel. Maar de grap is dat ik nooit meer ben geworden wie ik was. Of dat erg is? Nee. Ineens begonnen puzzelstukjes op hun plek te vallen. Maar ook de maatschappelijke druk, het presteren, het perfecte leven, was iets waar ik nu graag tegen aan schop. Ik kan én wil niet alles meer. En dat gaat ook niet altijd zoals ik het nu stoer opschrijf hoor. Soms kan ik er wel van balen dat ik geen supermoeder ben, met altijd een opgeruimd huis en nog zin om ’s avonds tot 02.00 uur te borrelen. Of kan niemand dat?
Het is niet dat ik nu mezelf in een soort slachtofferrol wil gaan zetten, maar ik hoop dat ik met mijn ervaringen iemand anders een perspectief kan geven. Ik had toentertijd ook veel aan mensen die bepaalde dingen wel herkenden en natuurlijk ook aan professionele mensen. Maar ook de mensen die nu nog echt bewust vragen hoe het gaat, kan ik enorm waarderen. En ook een shout-out aan alle (nieuwe) moeders. Het moederschap verandert je, positief, maar je zult ook met nieuwe negatieve gevoelens moeten dealen.
Dat is ook iets waar ik destijds een beetje in verzoop, ook omdat iedereen maar heel graag dat perfecte plaatje uitdraagt. En nu zie ik wel waar het echt om draait; je eigen ontspannenheid. En soms is die balans heel erg zoek, en soms is hij er ineens weer. Zolang je je daar bewust van bent, ben je al een hele stap verder! En zoals Chris altijd zegt; het gras bij de buren lijkt groener, maar is uiteindelijk net zo geel. Tsja...
Emily Westdorp