Achter de schermen
Rinkelende bellen
Of ik misschien iets met de Drijverstraat zou kunnen doen? De straat was vlak voor Hemelvaartsdag netjes gedicht na werkzaamheden en pal daarop gingen de straatstenen alweer uit het wegdek voor werkzaamheden. Ik werd er van de week over aangesproken door iemand die het zag gebeuren en zich oprecht afvroeg wat er in de Drijverstraat aan de hand was en waarom de straat alweer open lag?
Nou gaan de spreekwoordelijke alarmbellen bij mij niet altijd meteen rinkelen, maar bij de woorden 'werk aan de weg op Texel' gaan ze ogenblikkelijk af. Daar is momenteel niet veel voor nodig; alles rinkelt. Dus ook meteen navraag gedaan bij de gemeente wat er in de Drijverstraat aan de hand was.
Een welhaast verbluffend eenvoudig antwoord dat ik even niet zag aankomen deed de rinkelende bellen verstommen; halverwege de Drijverstraat ligt nog zoiets als een parkeerterrein en het is toch wel handig als auto's daar gewoon kunnen blijven komen. Het werk in de Drijverstraat was opgeknipt in twee delen: eerst de ene helft van de straat open en dan de andere helft zodat het parkeerterrein bereikbaar bleef. Typisch geval van; eigenlijk doen we iets waar van tevoren over nagedacht is. Ik had het bijna zelf kunnen bedenken, maar ik vermoed dat ik iets teveel was afgeleid door rinkelende alarmbellen...
Zonder gekheid; bovenstaande deed weer even beseffen dat werk aan de weg nou eenmaal gepaard gaat met overlast en dat er soms spreekwoordelijk een bochtje genomen moet worden als 'rechttoe, rechtaan' er niet inzit. Bijvoorbeeld bij een parkeerterrein dat bereikbaar moet blijven. Onthouden voor mezelf: niet meteen laten afleiden door rinkelende alarmbellen. Zeker niet op een plek waar je toch al de handen vol hebt met het letten op afzettingen, omleidingen en gele verwijsborden die om de zoveel meter langs de al dan niet opgebroken weg staan...
Jeroen van Hattum