Echt op sien Tessels
65+ pas
‘ t Is temet zes jaar trug, dot ik on mien mon Ton, foorstelde, om foor ’t swembod Molekóóg, sien eerste 65+ pos an te skaffe. Weerop ie geliek seid hod, ‘Wot moet ik deer nou mee’, wont ‘t wos niet om ‘t swemme te doên, welninnet. Mien mon seit oltiêd: ‘Ik ben fon mien horeskoop ‘Watermon’ en dot is meer don genog’, laat ’t water maar foor de visse.
‘Nouw’ , deer brocht ik teuge in, ‘Jee ken ok belanstelling tone foor mien swemme en se hèèwwe deer ok ‘n héél gróót zonnig terros. Deer wee effe lekker sitte gaan kenne. Nouw dot gong on. De oldereerste keer sal ik don ok nooit fergete, ’t wos gnap weer, ik hod lekker swomme en wee sowwe ‘n petotje doên op ’t terros. Mien mon seit: ‘Ik kon kiese uut petot op ‘n bòòrdje of in ‘n puntzak. Ik hèèw maar foor ‘n puntzak koze’.
Zó sotte wee don skrép om òòns heene te kieke, fon wot er ollegaar om òòns heene beurde. En deer kwam de mon fon de kiosk met twie gróóte zakke petot, met deer bove op ‘n klodder mayonaise en ‘n vurrekie foor ‘t prikke. De petot smaakte heerlijk, lekker deurbakke! Os twie kienders sotte wee deer fon te geniete. Wee hodde ‘n nuw plekkie fonde, ol wos ‘t niet wekelijks. Maar zó bee tiêd en wijle pakte wee òòns uitje. Os ‘t te fris wos, sotte wee binne in de kiosk, weer mien mon altiêd wel effe ‘n praatje hod, met de beheerder.
Maar toe kwam flede jaar de Corona. Gelukkig mocht in juni ‘t swembod weer ope. Nouw most je wel reservere en dot kon via de kepjuter. Na dot ik me eige deermee wegwies maakt hod, toog ik na ’t swembod. ‘t Bod wos in drie bane ferdeeld en per baan mochte d’r vijf swemmers. Later wiere dot ‘r zes, je hod drie kwortier om te swemme, don wos ‘t omkléédde en weer weg. ‘Ja,’ froeg ik: ‘Os je nouw ok effe op ‘t terros sitte wil, ken dot ‘r na ok?’ ‘Néé’, wier er seit: ‘Je het die drie kwortier, of je maar ’n menuut, of tien swemt, en ‘r na nog effe ‘n petotje neemt, dot kon je zellef invulle’. ’t Kwam ‘r eigelijk foor mee zó op neer, dot ik koos foor ’t swemme, veuls te bliêd, dot dot weer kon.
En zó wos de seumer weer iniêns foorbee. ’t Wos de leste week, ik hod de zwemvierdaagse ok ol achter de rèèg. Dot ik seit teuge mien mon, ‘nouw wil ik toch nag effe òòns terrossie meepikke. Wont dot wos ok zó’n tredisie worre. Op de leste sundag fon ’t sezoen slote wee deer oltiêd mee of. Ok deuze keer, ik hod on March deurgeve dot Ton ok meekwam. ‘t Wos nag mooi weer. Dot ik ben nag effe ‘n paar baantjes weze swemme, wont dot blauwe water lonkt oltiêd.
Ton hod on Pieter Bóón deurgeve, dotte wee om òònse petotjes kwamme. Dot, de ove wier opstookt. Na, dotte wee deer fon òònse puntzak petot te geniete sotte, wee niet bevroedde konne, dot, ‘t de leste keer wese sow bee de femilie Bóón. Nouw benne wee dut jaar ol on ’t swemme in ’t bod. Wot on iêne kónt, toch erreg bezonder is, wont zó vróóg in ‘t sezoen, wos ’t swembod nag niet ope weest. Maar zó iniênse wier ik opskrikt deur ‘n artikel in ’t sufferdje over de periekele omtrent de kiosk.
‘Dot is nouw ok wot’, sei ik teuge mien mon, ‘ken dot nou niet op een gnappe meniêr met mekaar uutsproke worre. Moet ’t ollegaar weer op zó ’n meniêr gaan. Maar goed, os leste wil ik de femilie Bóón bedanke. Wont op jullie meniêr, wiste jullie ‘n eige draai te geve on ’t runne fon de kiosk bee ‘t swembod. Dot Tesselse, dot kneuterige, dot eiges, de gnappe prijse die jullie foor ol die fersnaperinge froege. ‘t Is te hope, dot ‘t bluuve sal.
Beste femilie Bóón, òònse dank foor die heerlijke en smaakvolle kere, ok namens mien mon, en ’t ollerbeste toewèènst foor de toekomst.
Irene Zegers