Linsey de Winter: "Toen ons hondje Bailey bij ons kwam wonen, raakte ik volledig van mijn heimwee af."
Linsey de Winter: "Toen ons hondje Bailey bij ons kwam wonen, raakte ik volledig van mijn heimwee af." Foto: Jeroen van Hattum

Zou nu nooit meer van eiland af willen

Vertel eens wat over jezelf en je achtergrond?
Mijn naam is Linsey de Winter-Bakker en ik ben 24 jaar oud. Ik ben geboren en getogen in Den Helder. Ik heb een goede, stabiele jeugd gehad en kom uit een warm gezin. Ik ben enig kind. Mijn vader werkt bij de Koninklijke Marine en mijn moeder in de ouderenzorg. In groep 4 was ik op schoolreisje naar Texel en toen we over het eiland fietsten en ik de schaapjes zag, dacht ik “hier ga ik later wonen”. Ik had nooit gedacht dat dat daadwerkelijk ging gebeuren.


Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Na mijn middelbare school ben ik de opleiding verzorgende-ig gaan doen in Den Helder. In mijn klas zaten Texelaars met wie ik bevriend raakte. Via hen kwam ik vaker op Texel, we gingen regelmatig uit en zo kwam ik voor het eerst op Ouwe Sunderklaas. Hier heb ik in 2014 mijn vriend Jeff ontmoet. Sinds die avond zijn Jeff en ik onafscheidelijk, liefde op het eerste gezicht. In 2018 vonden Jeff en ik een woning in de Dorpsstraat. Ook al is Den Helder dichtbij, met de overstap naar Texel had ik wel moeite omdat mijn familie en vrienden allemaal in Den Helder wonen. Het duurde een jaar om me thuis te voelen op het eiland. Toen ons hondje Bailey bij ons kwam wonen, raakte ik volledig van mijn heimwee af, nu zou ik nooit meer van het eiland af willen. Na twee jaar fijn te hebben gewoond in de Dorpsstraat hebben Jeff en ik vorig jaar juli een huis gekocht in De Koog. Op dat moment zat Jeff in Hong Kong vanwege zijn werk en heb ik hem via Facetime het huis laten zien, we zijn ontzettend blij met ons huis. Jeff en ik hebben een geregistreerd partnerschap en zijn vorig jaar verloofd. De bruiloft komt zeker nog in de toekomst maar door corona is dit nu niet mogelijk. Eind juni verwachten Jeff en ik een dochtertje.


Wat voor werk doe je?
Ik werk in de zorg op een psychogeriatrische afdeling (PG). Hier wonen mensen met een vorm van dementie. Ik had het hier gelijk naar mijn zin en voelde me op mijn plek.


Mensen helpen aan een fijne dag zonder angst, pijn of onrust

Vanwaar de keuze voor de zorg?
De zorg geeft mij enorm veel voldoening. Het geeft mij veel energie wanneer ik mensen kan helpen om een fijne dag te beleven zonder angst, pijn of onrust.


Wat doe je zoal in je vrije tijd?
Ik hou van de natuur. Ik wandel vaak met Jeff en Bailey door het bos, ik geniet hier ontzettend van. Vooral na een drukke dag op het werk. Ook vind ik het heerlijk om te zwemmen of lekker te schilderen waarmee ik kan ontspannen. Daarnaast hou ik ervan om naar de Veluwe te gaan of om te genieten op de Griekse eilanden waar we afgelopen september nog zijn geweest en waar Jeff mij op het mooiste plekje van Zakynthos ten huwelijk vroeg. Ik ben momenteel met zwangerschapsverlof en bezig met de laatste loodjes van mijn zwangerschap en de voorbereidingen op de komst van ons kindje.


Hoe bevalt het je op Texel?
Ik woon hier heerlijk en het bevalt me erg goed nu. Ik geniet van de mooie bossen en de natuurgebieden en dat gewoon om de hoek van je huis. Ik krijg nog vaak het vakantiegevoel van Texel en ik heb hier leuke contacten opgebouwd.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Over het algemeen gastvrij, vriendelijk en sociaal. Veel Texelaars kennen elkaar, vooral in hun eigen dorp. Dit brengt een leuke sfeer met zich mee. Je zegt elkaar gedag, ziet vaak dezelfde gezichten en maakt hier en daar een praatje. Dit was ik niet op deze manier gewend.


Wat zou er op Texel vooral moeten blijven zoals het is?
Teveel om allemaal op te noemen maar denk bijvoorbeeld aan het blijven bestaan van de basisscholen in de dorpen of het behoud van het kamperfoeliebos in De Koog.


Wie verdient er een grote pluim op Texel?
De eigen ondernemers van het eiland, die onder de coronaregels overeind moesten blijven staan. En mijn collega’s in de zorg. Werken met nieuwe regels, situaties, onzekerheid over wat er komen gaat, familie begeleiden en ondertussen het dagelijkse leven van de bewoners laten doorgaan zonder dat ze hier iets van merken.


Hoe heb je het afgelopen jaar met corona beleefd?
Op het werk heb ik er meer spanning en stress van ervaren. Als er een vermoeden was van een besmetting en we ons in pakken moesten hijsen vond ik dat wel spannend, helemaal toen ik zwanger raakte. Gelukkig hebben we tot nu toe geen besmettingen gehad. Jeff heeft in het begin van de corona vastgezeten in Hong Kong vanwege zijn werk. Alles ging op slot en hij kon daar niet weg. Hij is wel vaker naar het buitenland maar dan weet ik wel wanneer hij ongeveer weer thuis komt. Dit keer was er geen uitzicht wat het soms best moeilijk maakte. Uiteindelijk kwam Jeff na 3,5 maand dan toch thuis. Terwijl alles in Nederland en op het werk veranderde en Jeff in Hong Kong zat, had ik er wel veel moeite mee. Inmiddels heb ik geen spanning meer met betrekking tot corona en zorg ik ervoor dat ik gezond en fit blijf door de juiste voeding en genoeg beweging.


Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Op zich wel positief al vraag ik me soms af of het niet “te” druk aan het worden is. Natuurlijk maakt het toerisme het eiland gezelliger en levendig, maar op de momenten dat je graag snel naar huis wilt na een werkdag of even snel een boodschapje wilt halen en alles staat vast in het verkeer of de supermarkt is leeg, kan ik hier wel van balen.


Wat doe je over vijf jaar?
Over vijf jaar zie ik mezelf getrouwd met Jeff en nog steeds gelukkig in ons huis. Misschien heeft onze dochter dan ook een broertje of een zusje. Ik durf niet met zekerheid te zeggen of ik dan nog in de zorg werk of tegen die tijd heel wat anders doe. Ik hou de opties open.


Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Mijn lieve schoonmoeder Thera Vonk, ik geloof dat ze genoeg te vertellen heeft met alles wat ze doet zoals haar eigen bedrijf runnen of sporten 's morgens vroeg om 05:00 uur wanneer ik nog warm in mijn bed lig.