"Niet vergeten dat we al zolang in vrijheid leven"
Het is koud en regenachtig buiten, maar dat is voor de deelnemers aan de Bevrijdingstocht over Texel geen belemmering; goed gekleed vertrekken ze in de ochtend voor de lange tocht over het eiland.
"Ik vind het belangrijk dat we niet vergeten dat we hier al zolang in vrijheid leven", vertelt Hans Bergamin van het 4 en 5 Mei Comité Texel die de tocht heeft georganiseerd. "Ik heb in oorlogsgebieden gewerkt en ik weet hoe het ergens anders kan zijn. In Nederland hebben we het in die zin ontzettend goed."
De Waal, Oudeschild, Den Hoorn, De Koog en Den Burg zijn de dorpen die op het programma staan om naartoe te rijden. Vanwege wegwerkzaamheden en de afstand worden De Cocksdorp en Oosterend niet aangedaan. In vrijwel elke straat waar de voertuigen rijden, wordt getoeterd om te laten weten dat de stoet gearriveerd is. In Oudeschild, Den Hoorn en De Koog ligt de stoet redelijk ver voor op het aangekondigde schema waardoor meerdere mensen te laat op straat zijn om de historische voertuigen te kunnen zien.
Volgens Hans gaat het allemaal sneller dan verwacht omdat er minder voertuigen meerijden dan zes jaar geleden toen er ook een Bevrijdingstocht over het eiland werd gehouden. "Toen reden er veertien voertuigen mee, nu zes." Een langere pauze in De Koog zorgt ervoor dat de stoet in de middag uiteindelijk wel weer volgens schema rijdt. "We betreuren het dat in de ochtend anders is gelopen."
In Oudeschild komen de voertuigen met regenachtig weer aan. De Heemskerckstraat (langs Kaap Skil), Loodssingel, Trompstraat, Het Buurtje en de De Ruyterstraat zijn de straten waar alles langs rijdt. In de De Ruyterstraat staat een aantal mensen foto's te maken en te zwaaien. "Jammer dat het nu regent. Het zou leuk zijn als het zonnetje straks zal schijnen."
Eenmaal aangekomen in Den Hoorn is het alweer iets zonniger en komt eveneens een aantal mensen op de wagens af wanneer die op De Naal even stilstaan. Het is de gelegenheid voor belangstellenden om vragen te stellen over de historische voertuigen. Daarna gaat het verder via de Herenstraat en Klif en door naar De Dennen waar een enkeling staat te wachten met vlaggetjes en om foto's te maken.
In het centrum van De Koog is het opnieuw pauze en is er wederom de gelegenheid voor belangstellenden om de voertuigen te bekijken en vragen te stellen. Zelf even plaatsnemen in de voertuigen is ook mogelijk, De Koog is voor de deelnemers meteen de plek om de voertuigen indien nodig bij te tanken, voordat ze weer verder gaan.
Zelf pak ik de gelegenheid om in het legervoertuig van Willem Krijgsman te stappen en bij hem in de wagen van De Koog mee te rijden naar Den Burg. Het rijdt allemaal anders dan een gewone auto (zwaarder en met meer lawaai van de motor), maar de voertuigen zijn in goede staat, dus ze rijden goed. Het wordt daarmee een ervaring die ik niet snel zal vergeten.
De route naar Den Burg gaat niet rechtstreeks over de Pontweg, maar via de Epelaan, de Ruijslaan en wederom via het bos. Onderweg wordt nu veel met vlaggetjes gezwaaid door mensen langs de kant. Ook in Den Burg zelf wordt veel gezwaaid en worden opnieuw foto's gemaakt van de voertuigen. De voertuigen rijden nu volgens schema, zodat niemand teleurgesteld hoeft te zijn dat de wagens al voorbij zijn. Met het slechte weer dat er in de ochtend was valt het uiteindelijk ook allemaal mee; gedurende het grootste deel van de tocht is het mooi weer.
Dirk Kalverboer
