"Zorgen dat ander in magazijn niet misgrijpt"
Op zijn zestiende begon hij in 1969 bij Joop Veltkamp als beginnend loodgieter. In het begin met frisse tegenzin, maar hij was er om te doen wat er gebeuren moest.
Meer dan vijftig jaar was Kees Boeijen uit Den Burg actief als loodgieter. Eerst bij Veltkamp en vanaf 2002 werkte hij - na de fusie - negentien jaar bij IBS aan de Abbewaal in Den Burg waar hij het beheer van het magazijn onder zijn hoede had. Afgelopen week nam hij afscheid al blijft hij graag meekijken als er kennis nodig is van oudere materialen die niet meer verkrijgbaar zijn. “Veel daarvan heb ik zelf wel voorbij zien komen.”
Kees verliet op zijn zestiende de LTS om bij Rentenaar in Oosterend te gaan werken. Dat was van korte duur, evenals als een baantje bij Drijver in Den Burg. De volgende stap was Joop Veltkamp waar hij op 3 november 1969 begon. Bij zijn 25-jarig jubileum in 1994 herinnerde Dries Veltkamp (opvolger Joop) Kees eraan ‘dat zijn moeder hem uit zijn bed schopte’ en ‘dat het toen toch echt moest gebeuren’. Dries liet er destijds geen twijfel over bestaan dat Kees een haat-liefde-relatie met zichzelf en het werk kon hebben, maar beschreef hem in één adem door als de drijvende kracht voor iedereen binnen het bedrijf. “Die haat-liefde-relatie geeft je energie om te functioneren zoals je functioneert en functioneren doe je.”
Een huis aan de Epelaan (van ‘Ruige’ Piet Eelman) was zijn eerste klus, waarna tal van huizen, toeristische verblijven en vakantieparken volgden. Het was zwaar werk, maar daar draaide Kees zijn hand niet voor om. “Op de Mok was je vroeger soms een halve dag bezig een gat in een betonvloer te boren, zodat je er een leiding doorheen kon trekken.” Met rollen van liefst vijftig kilo rubberoid op de rug het dak op was ook geen uitzondering. Naast het werk volgde Kees opleidingen in Amsterdam en avondopleidingen in Alkmaar. Mooi aan de vroege jaren was volgens hem dat er ruimte was voor bijzondere dingen. “We hadden ooit een collega die in de weekenden vaak in Amsterdam was en soms wat slaap miste. Die dacht op een rustig plekje even vijf minuten de ogen dicht te doen, waarna we hem in diepe slaap aantroffen. Dat zijn de leuke dingen om mee te maken."
Dat hij het vak in de vingers had, bleek toen hij een leermeester toegewezen kreeg. Kees leerde de leermeester uiteindelijk meer dan hij van de leermeester meekreeg. Hij toont zich nog steeds warm voorstander van gedegen opleidingen. “Je kunt tegenwoordig als zzp'er al aan de slag als loodgieter als je bij wijze van spreken een makita en een gereedschapskist koopt. Maar het is een vak waar veel bij komt kijken om het goed te doen en het is ook zeer prettig als er een wat groter bedrijf achter zit. Dat wordt wel eens beetje over het hoofd gezien.”
Bij IBS zorgde hij ervoor dat het magazijn altijd gevuld was, zodat anderen niet misgrepen. "Het is een mooi bedrijf dit en de zaken zijn goed geregeld. Kijk bijvoorbeeld naar de kantine, lekker ruim, van alles verkrijgbaar en ruimte voor bijvoorbeeld het geven van presentaties en scholing.”
Hoewel hij soms een haat-liefde met het werk kon hebben, doet het hem goed dat hij als loodgieter in de voetsporen trad van zijn veel te jong overleden vader die vroeger eveneens loodgieter was bij Boeijen en Verstegen. Zijn vader werkte daar samen met Jan Agter die op zijn beurt samenwerkte met Joop Veltkamp die in 1969 de werkgever van Kees werd. "Zo is een cirkel weer rond." De komende tijd doet Kees het wat rustiger aan, legt hij zich meer op hobby's als tennissen en mountainbiken en het zien van de kleinkinderen die aan de overkant wonen. "Ik ben 69, er zijn ook andere dingen in het leven om van te genieten.”